پهن پا

لغت نامه دهخدا

پهن پا. [ پ َ ] ( ص مرکب ) پهن پای. که پایی پهن دارد:رجل ٌ شرداخ القدم و شرداح ُ القدم ؛ مرد سطبر پهن پای.( منتهی الارب ). || ( اِ مرکب ) اشتر. شتر.

فرهنگستان زبان و ادب

{lobopodium} [زیست شناسی-میکرب شناسی] نوعی پای کاذب پهن با انتهای گرد

پیشنهاد کاربران

بپرس