پهن دوش

لغت نامه دهخدا

پهن دوش. [ پ َ ] ( ص مرکب ) دارای دوشی پهن. دارای کتفی عریض. پهن شانه : بعد از مکتفی خلیفه برادر وی مقتدر پسر معتضد نام وی جعفر بود و کنیت وی ابوالفضل که مادر وی کنیزکی بود رومی نیکوروی... مردی بود... نیکوروی بلندبینی پهن دوش کوتاه ران. ( ترجمه طبری بلعمی ).

فرهنگ فارسی

( صفت )دارای دوشی پهن دارای کتفی عریض پهن شانه:بعد از مکتفی خلیفه برادر وی مقتدر پسر معتضد نام وی جعفر بود ... مردی بود... نیکو روی بلند بینی پهن دوش کوتاه ران .

پیشنهاد کاربران

بپرس