پهلوگه

لغت نامه دهخدا

پهلوگه. [ پ َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) کنار. جنب :
پهلوگه دخمه را گشادند
در پهلو لیلیش نهادند.

نظامی.

( اسم ) ۱- پهلو جنب . ۲- کناره جنب : پهلو گه دخمه را گشادند در پهلوی لیلیش نهادند. ( نظامی )

= پهلوگاه: پهلوگه دخمه را گشادند / در پهلوی لیلی اش نهادند (نظامی۳: ۵۲۹ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید