پهلوزنیدن

پهلوزن. [ پ َ زَ ] ( نف مرکب ) که پهلو زند. پهلو سای. مدعی بزرگی و همسری. برتری جو :
اگر تیر پهلوزنی را بکشت
ازو بهتری را قوی کرد پشت.
نظامی