پهلوان زنده

لغت نامه دهخدا

پهلوان زنده. [ پ َ ل َ / ل ِ ن ِ زِ دَ /دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پهلوان حاضر و موجود.
- امثال :
پهلوان زنده را عشق است ؛ تعبیری مثلی نظیر سیلی نقد به از حلوای نسیه :
پهلوان زنده را عشق است ساقی می بیار
چند میگوئی سخن از رستم و اسفندیار.
دهقان سامانی.

فرهنگ فارسی

پهلوان زنده را عشق است مثلی نظیر سیلی نقد به از نسیه است

پیشنهاد کاربران

بپرس