پهلوان بچه

پهلونژاد. [ پ َ ل َ ن ِ ] ( ص مرکب ) پهلونسب. از دوده پهلوانان و بزرگان :
که شاید چو ما هر دو پهلونژاد
ز کار بشایسته آریم یاد.
فردوسی.
چو نامه بمهر اندر آمد بداد
بدست یکی گرد پهلونژاد.
فردوسی.
چهارم سپه را بگودرز داد
بدو گفت کای گرد پهلونژاد.
فردوسی.