پهلو شکاف

لغت نامه دهخدا

پهلوشکاف. [ پ َ ش ِ ]( نف مرکب ) که پهلو شکافد. درنده پهلو :
چو فردا علم بر کشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلو شکاف.
نظامی.
بمقراضه تیر پهلو شکاف
بسی آهو افکنده با نافه ناف.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه یا آنچه پهلوی کسی بابشکافد درند. پهلو : چو فردا علم برکشد بر مصاف خورد شربت تیغ پهلو شکاف . ( نظامی )

پیشنهاد کاربران

پهلوشکاف ؛ که پهلوی کسی یا حیوانی را بدرد :
به مقراضه ٔتیر پهلوشکاف
بسی آهو افکند با نافه ناف.
نظامی.
چو فردا علم برکشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلوشکاف.
نظامی.