پهلو دزدیدن. [ پ َ دُ دی دَ ] ( مص مرکب ) خویشتن را بازداشتن از چیزی بنهجی که کسی بر آن مطلع نشود. ( غیاث ) ( آنندراج ) : بغیر از تکیه ام کز سیم و زردزدیده پهلو را غنی ، از پهلوی من هر تهیدستی توانگر شد.
غنی.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) خویشتن را باز داشتن از چیزی بطوری که کسی بر آن مطلع نشود: بغیر از تکیه ام کز سیم و زر دزدیده پهلو را غنی .از پهلوی من هر تهیدستی توانگر شد. ( غنی )