پهلو خاریدن

لغت نامه دهخدا

پهلو خاریدن. [ پ َ دَ] ( مص مرکب ) ( ... کسی را ) کاستن از وی :
توئی بر خواب و خور فتنه همانا خود نئی آگه
که مر پهلوت راگیتی بخواب و خور همی خارد.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

کاستن از وی

پیشنهاد کاربران

بپرس