پهلو خاریدن. [ پ َ دَ] ( مص مرکب ) ( ... کسی را ) کاستن از وی : توئی بر خواب و خور فتنه همانا خود نئی آگه که مر پهلوت راگیتی بخواب و خور همی خارد.ناصرخسرو.