پهلنگ

لغت نامه دهخدا

پهلنگ. [ پ ُ ل ِ ] ( اِخ ) نام طائفه قدیم ساکن ناحیه وسطای هند. رجوع به ماللهند بیرونی ص 150 شود.

پیشنهاد کاربران