پهانگ

دانشنامه آزاد فارسی

پَهانْگ (Pahang)
ایالتی در شرق شبه جزیرۀ مالزی، بر ساحل دریای چین جنوبی، با ۳۶هزار کیلومتر مربع مساحت و ۱,۰۵۶,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۳م). مرکز آن شهر کوانتان است. این سرزمین کوهستانی از جنگل های متراکم پوشیده شده است و رودخانۀ پهانگ آن را آبیاری می کند. بزرگ ترین کوه های شبه جزیره مالایا در این ایالت قرار دارد. تانجونگ گلانگ بندر آن است. پهانگ معادن طلا و قلع دارد و عمده تولیدات آن عبارت اند از کائوچو، برنج، تنباکو، نارگیل، شاهدانه، و الوار. مردم پهانگ رامالایایی ها و یک اقلیت بزرگ چینی تشکیل می دهند. این سرزمین تا آغاز قرن ۱۰ق/۱۶ در قلمرو دولت ملایو (مالاکا) قرار داشت. محمدشاه اول، نخستین پادشاه پهانگ، (۸۷۵ـ۸۸۰ق/ ۱۴۷۰ـ۱۴۷۵م) فرزند منصورشاه بن مظفر (۸۶۳ـ۸۸۲ق/ ۱۴۵۸ـ۱۴۷۷م)، پادشاه ملایو، بود. پس از استیلای پرتغالی ها بر ملایو، و انتقال سلطنت موروثی، پهانگ به جای خود باقی ماند. پهانگ در قرن ۱۳ق/۱۹ از اطاعت آچه خارج شد، در ۱۳۰۵ق/۱۸۸۸ تحت قیومیت انگلیس درآمد، در ۱۳۱۴ق/۱۸۹۶ به ممالک متحدۀ مالایا پیوست و در ۱۹۴۸ عضو فدراسیون مالایا شد و سپس به عضویت فدراسیون مالزی درآمد.

پیشنهاد کاربران

بپرس