پهانه. [ پ َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) چوبکی باشد که درودگران در شکاف چوبیکه بارّه می شکافند فروبرند و کفشگران مابین کفش و قالب نهند و گاهی در زیر در گذارند تا بسته و گشوده گردد. ( برهان ). پانه. فانه. فهانه. رجوع به پانه شود.
