پِنْگ ژِن (۱۹۰۲ـ۱۹۹۷)(Peng Zhen)
(یا: پنگ جِن) دولتمرد کمونیست چینی. شهردار پکن (۱۹۵۱ـ۱۹۶۶)، که در آغاز انقلاب فرهنگی (۱۹۶۶ـ۱۹۶۹) مشمول تصفیه قرار گرفت. پنگ، در مقام شهر دار پکن، پایتخت چین، از ۱۹۵۱ به چهره ای بانفوذ در جمهوری خلق تبدیل گشت و در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، از «رفقای نزدیک هم رزم مائو» تلقی می شد، ولی با آغاز انقلاب فرهنگی، میان آن دو شکاف افتاد و در اواسط ۱۹۶۶، درپی انتقادات گاردهای سرخ چپ افراطی از تمایلات «راست گرایانه»ی پنگ ژن ـ مائو او را به حمایت از روشنفکران حزبی مخالفِ سیاست های جهش بزرگ به پیش متهم کرد ـ پنگ نخستین عضو دفتر سیاسی بود که تصفیه شد. او را در دسامبر ۱۹۶۶ در دادگاهی علنی محاکمه کردند. پنگ تا ژانویۀ ۱۹۷۹، که دنگ شیائو پینگِ اصلاح طلب به قدرت رسید، در انظار نمایان نشد و در آن هنگام از او اعادۀ حیثیت کامل شد و بار دیگر به عضویت دفتر سیاسی درآمد که تا ۱۹۸۷ در آن جا ماند و باز شهردار پکن شد و در این مقام به یکی از مخالفان سرسخت اصلاحات بازار آزاد دنگ آوازه یافت. در ۱۹۷۹ به تهیۀ نخستین مجموعۀ قوانین حقوق چین کمک کرد. تا ۱۹۸۷ رئیس کمیتۀ دایمی کنگرۀ ملی خلق (مجلس چین) بود و پس از آن، تا زمان مرگ، در مقام یکی از «بزرگان حزب» همچنان در پشت صحنه نفوذ داشت. پنگ در خانوادۀ دهقان فقیری در استان شانسی متولد شد، در ۱۹۲۳، اندک زمانی پس از تأسیس حزب کمونیست به آن پیوست و از ۱۹۲۹ـ۱۹۳۵ حکومت گوئومین تانگ او را زندانی کرد (۱۹۲۹ـ۱۹۳۵). در جنگ برضد ژاپن (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) کمیسر سیاسی بود و نخستین بار در ۱۹۴۵ به عضویت دفتر سیاسی درآمد. پنگ در نوامبر ۱۹۶۵ کوشید از انتشار مقاله ای انتقادی به قلم یائو وِن یوآن، با عنوان «های جوی اخراج می شود» جلوگیری کند؛ انتشار این مقاله بیانگر آغاز انقلاب فرهنگی بود.
(یا: پنگ جِن) دولتمرد کمونیست چینی. شهردار پکن (۱۹۵۱ـ۱۹۶۶)، که در آغاز انقلاب فرهنگی (۱۹۶۶ـ۱۹۶۹) مشمول تصفیه قرار گرفت. پنگ، در مقام شهر دار پکن، پایتخت چین، از ۱۹۵۱ به چهره ای بانفوذ در جمهوری خلق تبدیل گشت و در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، از «رفقای نزدیک هم رزم مائو» تلقی می شد، ولی با آغاز انقلاب فرهنگی، میان آن دو شکاف افتاد و در اواسط ۱۹۶۶، درپی انتقادات گاردهای سرخ چپ افراطی از تمایلات «راست گرایانه»ی پنگ ژن ـ مائو او را به حمایت از روشنفکران حزبی مخالفِ سیاست های جهش بزرگ به پیش متهم کرد ـ پنگ نخستین عضو دفتر سیاسی بود که تصفیه شد. او را در دسامبر ۱۹۶۶ در دادگاهی علنی محاکمه کردند. پنگ تا ژانویۀ ۱۹۷۹، که دنگ شیائو پینگِ اصلاح طلب به قدرت رسید، در انظار نمایان نشد و در آن هنگام از او اعادۀ حیثیت کامل شد و بار دیگر به عضویت دفتر سیاسی درآمد که تا ۱۹۸۷ در آن جا ماند و باز شهردار پکن شد و در این مقام به یکی از مخالفان سرسخت اصلاحات بازار آزاد دنگ آوازه یافت. در ۱۹۷۹ به تهیۀ نخستین مجموعۀ قوانین حقوق چین کمک کرد. تا ۱۹۸۷ رئیس کمیتۀ دایمی کنگرۀ ملی خلق (مجلس چین) بود و پس از آن، تا زمان مرگ، در مقام یکی از «بزرگان حزب» همچنان در پشت صحنه نفوذ داشت. پنگ در خانوادۀ دهقان فقیری در استان شانسی متولد شد، در ۱۹۲۳، اندک زمانی پس از تأسیس حزب کمونیست به آن پیوست و از ۱۹۲۹ـ۱۹۳۵ حکومت گوئومین تانگ او را زندانی کرد (۱۹۲۹ـ۱۹۳۵). در جنگ برضد ژاپن (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) کمیسر سیاسی بود و نخستین بار در ۱۹۴۵ به عضویت دفتر سیاسی درآمد. پنگ در نوامبر ۱۹۶۵ کوشید از انتشار مقاله ای انتقادی به قلم یائو وِن یوآن، با عنوان «های جوی اخراج می شود» جلوگیری کند؛ انتشار این مقاله بیانگر آغاز انقلاب فرهنگی بود.
wikijoo: پنگ_ژن_(۱۹۰۲ـ۱۹۹۷)