پِنْگ دهوای (۱۸۹۸ـ۱۹۷۴)(Peng Dehuai)
پِنْگ دهوای
رهبر نظامی و دولتمرد کمونیست چین. در مقام معاون فرمانده در ارتش هشتمِ مسیرپیمای ژوده نقشی برجسته در جنگ رهایی بخش بر ضد ژاپن (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) داشت و با موفقیتْ شیوه های نبرد چریکی را به کار بُرد. در ۱۹۵۴ وزیر دفاع شد، ولی در اوت ۱۹۵۹ با مائوتسه تونگ رهبر حزب بر سر سیاست اقتصادی و نوین سازی نظامی اختلاف پیدا کرد و لین بیائو جانشین او شد. پنگ در دسامبر ۱۹۶۶، در جریان انقلاب فرهنگی از حزب تصفیه شد و بقیۀ عمر را در زندان گذراند. پنگ در استان هونان در خانواده ای دهقان به دنیا آمد و در مدرسه ای نظامی به تحصیل پرداخت. در ۱۹۲۸ قیامی را بر ضد ارتش ملیون گوئومین دانگ (کومین تانگ) رهبری کرد و به حزب کمونیست پیوست و به فرماندهی ارتش ژوده رسید. از برنامه ریزان نظامی اصلی در راه پیمایی طولانی ۱۹۳۴ـ۱۹۳۵ بود که ارتش کمونیستی از برابر ارتش ملیونِ جیانگ جی شی (چیانگ کای شک) به سمت شمال گریخت. پس از پیروزی کمونیست ها در مبارزه با حزب گوئومین دانگ در ۱۹۴۹، پنگ مسئول نیروهای «داوطلب» چینی در جنگ کره (۱۹۵۰ـ۱۹۵۳) شد. تنزل مقام او از وزارت دفاع هنگامی صورت گرفت که پنگ در نشست حزب در لوشان با تسلیم نامه ای از برنامۀ اشتراکی کردنِ شتابزدۀ «جهش بزرگ به پیش» مائو و قطع قریب الوقوع روابط دوستانه با اتحاد شوروی به شدت انتقاد کرده بود. پس از مرگ او دنگ شیائو پینگ در مراسمی در بزرگداشت پنگ در دسامبر ۱۹۷۸ از او اعادۀ حیثیت کرد و او را با صفتِ «یکی از عاشقان راستین حزب» ستود و شجاعت، صداقت و درستی او را تحسین کرد.
پِنْگ دهوای
رهبر نظامی و دولتمرد کمونیست چین. در مقام معاون فرمانده در ارتش هشتمِ مسیرپیمای ژوده نقشی برجسته در جنگ رهایی بخش بر ضد ژاپن (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) داشت و با موفقیتْ شیوه های نبرد چریکی را به کار بُرد. در ۱۹۵۴ وزیر دفاع شد، ولی در اوت ۱۹۵۹ با مائوتسه تونگ رهبر حزب بر سر سیاست اقتصادی و نوین سازی نظامی اختلاف پیدا کرد و لین بیائو جانشین او شد. پنگ در دسامبر ۱۹۶۶، در جریان انقلاب فرهنگی از حزب تصفیه شد و بقیۀ عمر را در زندان گذراند. پنگ در استان هونان در خانواده ای دهقان به دنیا آمد و در مدرسه ای نظامی به تحصیل پرداخت. در ۱۹۲۸ قیامی را بر ضد ارتش ملیون گوئومین دانگ (کومین تانگ) رهبری کرد و به حزب کمونیست پیوست و به فرماندهی ارتش ژوده رسید. از برنامه ریزان نظامی اصلی در راه پیمایی طولانی ۱۹۳۴ـ۱۹۳۵ بود که ارتش کمونیستی از برابر ارتش ملیونِ جیانگ جی شی (چیانگ کای شک) به سمت شمال گریخت. پس از پیروزی کمونیست ها در مبارزه با حزب گوئومین دانگ در ۱۹۴۹، پنگ مسئول نیروهای «داوطلب» چینی در جنگ کره (۱۹۵۰ـ۱۹۵۳) شد. تنزل مقام او از وزارت دفاع هنگامی صورت گرفت که پنگ در نشست حزب در لوشان با تسلیم نامه ای از برنامۀ اشتراکی کردنِ شتابزدۀ «جهش بزرگ به پیش» مائو و قطع قریب الوقوع روابط دوستانه با اتحاد شوروی به شدت انتقاد کرده بود. پس از مرگ او دنگ شیائو پینگ در مراسمی در بزرگداشت پنگ در دسامبر ۱۹۷۸ از او اعادۀ حیثیت کرد و او را با صفتِ «یکی از عاشقان راستین حزب» ستود و شجاعت، صداقت و درستی او را تحسین کرد.
wikijoo: پنگ_دهوای_(۱۸۹۸ـ۱۹۷۴)