پنهان کردن

فردوسی .
از آن کودکان نیز بسیارگفت
همیداشت پوشیده اندر نهفت .
فردوسی .
گفت . . . باز گرد و این حدیث پوشیده دار. ( تاریخ بیهقی ) .
بوالعجب واقعه ای باشد و مشکل کاری
که نه پوشیده توان داشت ، نه گفتن یارند.
سعدی .
چو پوشیده میدارم اخلاق دون
کند هستیم زیر و عجبم زبون .
سعدی .
درد دل پوشیده داری تا جگر پر خون شود
به که بادشمن نمائی حال زار خویش را.
سعدی .
لطَّ عنه الخبر لطاً؛ پوشیده داشت خبر را. ( منتهی الارب ) .
آنکه عیب تو گفت یار تو اوست
و آنکه پوشیده داشت مار تو اوست .
اوحدی .

ص 134 ) . || غیب کردن. پنهان کردن. نهفتن. استتار. اخفاء. تغییب. پوشاندن از انظار : چون [ هارون ] برآنجا [ برآن تحت ] بخفت ، بمرد و خدای تعالی آن تخت را ناپیدا کرد. ( مجمل التواریخ ) .