پنزه

لغت نامه دهخدا

پنزه. [ پ َزَ / زِ ] ( اِ ) نوعی رقص است و آن چنان باشد که جمعی دست یکدیگر را گرفته با هم برقصند. ( برهان قاطع ). پنجه. فنزج. پنجک. و نیز رجوع به پنجک و پنجه شود.

فرهنگ معین

(پَ زَ یا زِ ) [ معر. ] (اِ. ) = پنجه . پنجک . فنرج : رقص مخصوص و آن چنان است که جمعی دست یکدیگر را گیرند و با هم برقصند، فنزج .

فرهنگ عمید

نوعی رقص که چند تن دست یکدیگر را بگیرند و با هم برقصند.

پیشنهاد کاربران

بپرس