[ویکی نور] پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک، رساله ای است از امام محمد غزالی که به درخواست یکی از پادشاهان به شکل نصایح نگاشته شده و برای او فرستاده شده است. هویت این پادشاه که مخاطب اصلی این رساله است معلوم نیست. فقط این را می توان گفت که این رساله هنگامی نوشته شده که پادشاه، سنی حدود هفتاد سال داشته است
پادشاه در آغاز نامه خویش، امام محمد غزالی را به صورت اغراق آمیزی چنین توصیف کرده است: «ای یگانه عصر و ای فرید دهر، ای قطب سالک و ای هادی مسالک، ای نجم باهر و ای شمع زاهر، ای امام همام و ای حجت اسلام...»
انگیزه مؤلف از نوشتن پندنامه، پاسخ به درخواست پادشاه بوده است
کتاب، خالی از مقدمه و تقسیم بندی است، ولی می توان گفت که کتاب از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول، درخواست پادشاه از مؤلف، بخش دوم، پندنامه و بخش پایانی، کیفیت خواندن نماز تسبیح است.
توصیه های مؤلف به پادشاه بر دو قسم تقسیم می شود: برخی به عمل و فعلی در خارج مربوط می شود و برخی دیگر مستقیما به فعل خارجی مربوط نمی شود، بلکه یک رفتار قلبی است.
مؤلف در ابتدا برای اینکه نصایحی که به پادشاه می گوید تأثیرگذار باشد یک دستور عملی به او پیشنهاد می دهد و می گوید:
پادشاه در آغاز نامه خویش، امام محمد غزالی را به صورت اغراق آمیزی چنین توصیف کرده است: «ای یگانه عصر و ای فرید دهر، ای قطب سالک و ای هادی مسالک، ای نجم باهر و ای شمع زاهر، ای امام همام و ای حجت اسلام...»
انگیزه مؤلف از نوشتن پندنامه، پاسخ به درخواست پادشاه بوده است
کتاب، خالی از مقدمه و تقسیم بندی است، ولی می توان گفت که کتاب از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول، درخواست پادشاه از مؤلف، بخش دوم، پندنامه و بخش پایانی، کیفیت خواندن نماز تسبیح است.
توصیه های مؤلف به پادشاه بر دو قسم تقسیم می شود: برخی به عمل و فعلی در خارج مربوط می شود و برخی دیگر مستقیما به فعل خارجی مربوط نمی شود، بلکه یک رفتار قلبی است.
مؤلف در ابتدا برای اینکه نصایحی که به پادشاه می گوید تأثیرگذار باشد یک دستور عملی به او پیشنهاد می دهد و می گوید:
wikinoor: پندنامه_حضرت_محمد_غزالی_به_یکی_از_ملوک