پنجه پایه. [ پ َ ج َه ْ ی َ/ ی ِ ] ( اِ مرکب ) پنجاه پایه. پنجاه پله : بی بَدَل صدری ورای تو بَدل داند زدن تخت پنجه پایه بر اعدا به چاه شست باز.سوزنی.که خواند تخته عصیان تو که درنفتادز تخت پنجه پایه به چاه پنجه باز.سوزنی.