پنجه باشی. [ پ َ ج َه ْ ] ( اِ مرکب ) ( از: پنجه ، پنجاه + باشی ترکی ، سر و رئیس ) رئیس پنجاه تن از سپاهیان. منصبی در نظام دوره قاجاریه.
