پنجره های دیوکلتیان یا پنجره های حرارتی ( به انگلیسی: Diocletian window ) به پنجره های بزرگ نیم دایره ای گفته می شود که از مشخصهٔ حمام های عمومی بزرگ ( حمام آب گرم ) روم باستان هستند. این پنجره ها به صورت محدود از سوی برخی از معماران کلاسیک در دوران مدرن تر دوباره زنده شده اند.
پنجره های دیو کلسین نام پنجره هایی بودند که در حمام آب گرم روم در سال ۳۰۲ میلادی پیدا شدند. نام این نوع پنجره های حرارتی از ارتباط آن ها با آب گرم دیوکلسین می آید.
پنجره های دیوکلسین ردیفی از قوس پنجره ها ( یا دیگر دهانه ها ) هستند که معمولاً به وسیله جرز دار کردن های دو طرف عمودی به سه چراغ تقسیم می شوند ( پنجره خزانه ) که محفظهٔ مرکزی آن اغلب گسترده تر از چراغ دو طرف آن است. [ ۱]
این نوع پنجره در قرن ۱۶ در ایتالیا دوباره احیا و مورد استفاده قرار گرفته شد و توسط اندره پالادیو وهمراهانش در قالب یک نور مرکزی قوسی به صورت محدود و دیافراگم مربعی گنجانیده شد. این نوع ترکیب به عنوان یک پالادیویی یا پنجره شناخته شد.
بیشترین استفاده پنجره دیوکلسین در قرن ۱۸ توسط معمار انگلیسی ریچارد بویل، [ ۲] ارل برلینگتون یکی از مؤلفان سبک پالادیوی انگلیسی و پیروان او بود.
استفاده از پنجره دیوکلسین گاهی در ساختمان های بزرگ عمومی یا در انقلاب های مختلف معماری نئوکلاسیک از جمله جنبش هنرهای زیبایی بین سال های ( ۱۹۲۰–۱۸۸۰ ) ادامه پیدا کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپنجره های دیو کلسین نام پنجره هایی بودند که در حمام آب گرم روم در سال ۳۰۲ میلادی پیدا شدند. نام این نوع پنجره های حرارتی از ارتباط آن ها با آب گرم دیوکلسین می آید.
پنجره های دیوکلسین ردیفی از قوس پنجره ها ( یا دیگر دهانه ها ) هستند که معمولاً به وسیله جرز دار کردن های دو طرف عمودی به سه چراغ تقسیم می شوند ( پنجره خزانه ) که محفظهٔ مرکزی آن اغلب گسترده تر از چراغ دو طرف آن است. [ ۱]
این نوع پنجره در قرن ۱۶ در ایتالیا دوباره احیا و مورد استفاده قرار گرفته شد و توسط اندره پالادیو وهمراهانش در قالب یک نور مرکزی قوسی به صورت محدود و دیافراگم مربعی گنجانیده شد. این نوع ترکیب به عنوان یک پالادیویی یا پنجره شناخته شد.
بیشترین استفاده پنجره دیوکلسین در قرن ۱۸ توسط معمار انگلیسی ریچارد بویل، [ ۲] ارل برلینگتون یکی از مؤلفان سبک پالادیوی انگلیسی و پیروان او بود.
استفاده از پنجره دیوکلسین گاهی در ساختمان های بزرگ عمومی یا در انقلاب های مختلف معماری نئوکلاسیک از جمله جنبش هنرهای زیبایی بین سال های ( ۱۹۲۰–۱۸۸۰ ) ادامه پیدا کرد.
wiki: پنجره دیوکلتیان