پنج پاره (cinquain)
از قالب های شعری رایج در قرن بیستم، مرکب از ۲۲ هجا در پنج مصراع به ترتیب ۲، ۴، ۶، ۸، ۲ که تکیه روی هجاهای ۱، ۲، ۳، ۴، ۱ قرار می گیرد. آدلائید کراپسی، شاعر امریکایی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۴)، آن را با الهام از تانکای ژاپنی ابداع کرد و اشعار او، در قالب و مضمون، زمینه ساز ظهور ایماژیسم شد. شعر زیر، با نام سه گانه، نمونۀ مشهوری از آثار کراپسی است: These be Three Silent things: The falling snow ... the hour Before the dawn... the mouth of one Just dead. ترجمه: این سه خاموشان اند: برفِ ریزان ... وقت پیش از صبحگاهان ... دهان نودرگذشتگان.
از قالب های شعری رایج در قرن بیستم، مرکب از ۲۲ هجا در پنج مصراع به ترتیب ۲، ۴، ۶، ۸، ۲ که تکیه روی هجاهای ۱، ۲، ۳، ۴، ۱ قرار می گیرد. آدلائید کراپسی، شاعر امریکایی (۱۸۷۸ـ۱۹۱۴)، آن را با الهام از تانکای ژاپنی ابداع کرد و اشعار او، در قالب و مضمون، زمینه ساز ظهور ایماژیسم شد. شعر زیر، با نام سه گانه، نمونۀ مشهوری از آثار کراپسی است: These be Three Silent things: The falling snow ... the hour Before the dawn... the mouth of one Just dead. ترجمه: این سه خاموشان اند: برفِ ریزان ... وقت پیش از صبحگاهان ... دهان نودرگذشتگان.
wikijoo: پنج_پاره