این پنج روزه مدت ایام آدمی
آزار مردمان نکند جز مغفلی.
سعدی.
ای که پنجاه رفت و در خوابی مگر این پنج روزه دریابی.
سعدی.
- امثال :هر کسی پنج روزه نوبت اوست .
- پنج روزه دنیا ؛ کنایه است از مدت عمر.
پنج روزه
/panjruze/
لغت نامه دهخدا
این پنج روزه مدت ایام آدمی
آزار مردمان نکند جز مغفلی.
مگر این پنج روزه دریابی.
هر کسی پنج روزه نوبت اوست .
- پنج روزه دنیا ؛ کنایه است از مدت عمر.
فرهنگ فارسی
کنایه از مدت اندک باشد
فرهنگ عمید
۲. آنچه پنج روز طول بکشد.
۳. [مجاز] مدت کم: دور مجنون گذشت و نوبت ماست / هرکسی پنج روزه نوبت اوست (حافظ: ۱۳۶ حاشیه ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید