این پردازنده در 20 نوامبر سال 2000توسط شرکت اینتل رونمایی شد. شاید اینتل سرعت آن را تا ۴/۳ گیگاهرتز بالا ببرد اما دیگر نمی توان از این هسته که کار خود را با ۲/۲ گیگاهرتز آغاز کرد چیز بیشتری انتظار داشت. این پردازه حتی در همین سرعت ۲/۳ گیگاهرتز با معماری ۱۳۰ نانومتری خود، ۸۲ وات انرژی الکتریکی مصرف می کند. [ ۱]
اینتل خود نیز برای این هسته برنامه دیگری ندارد و هسته جانشین آن را که با فناوری ۹۰ نانومتری و با رمز Prescott طراحی کرده در دست ساخت دارد. این هسته اکنون در دو کارخانه تولید می شود و در نیمه های سال ۲۰۰۴ سومین کارخانه نیز در ایرلند تولید این هسته را آغاز خواهد کرد. این کارخانه ها می توانند این هسته را روی ویفرهای ۳۰۰ میلی متری بسازند. با حساب ۵۰۰ هسته روی هر ویفر، اینتل می تواند چند میلیون پردازنده را در ماه تولید کند.
قرار بود که عرضه این پردازنده از ابتدای سال ۲۰۰۴ آغاز شود و چون بر پایه همان ریز معماری NetBurst که برای پنتیوم ۴ به کار رفت ساخته می شود همچنان پنتیوم ۴ نامیده خواهد شد. البته از نظر فناوری ساخت دو نسل جلوتر رفته و در هسته آن نیز بهینه سازی های بسیاری انجام گرفته.
همه اینها باعث شده تا Prescott توان کار تا بسامد ۵ گیگاهرتز را پیدا کند. ولی حتماً می دانید که عددی که برای بسامد پردازنده اعلام می شود تنها عامل مؤثر در توان پردازش پردازنده نیست. برای نمونه شمار فرمان هایی که در هر تپش انجام می شوند نیز در توان پردازنده مؤثر است. Prescott در این زمینه نیز مقایسه با Northwood نوآوری هایی دارد. آخرین پردازنده اینتل ویژه کامپیوترهای رومیزی یعنی پنتیوم ۴ با هسته Northwood در سال2008 به پایان راه خود رسید. اما تازگی به گزارش سایت زومیت یک کاربر توییتری توانسته تا به کمک این پردازنده ویندوز11 را با وجود اینکه این پردازنده در لیست پردازنده های سازگار با ویندوز11 قرار ندارد، اجرا کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاینتل خود نیز برای این هسته برنامه دیگری ندارد و هسته جانشین آن را که با فناوری ۹۰ نانومتری و با رمز Prescott طراحی کرده در دست ساخت دارد. این هسته اکنون در دو کارخانه تولید می شود و در نیمه های سال ۲۰۰۴ سومین کارخانه نیز در ایرلند تولید این هسته را آغاز خواهد کرد. این کارخانه ها می توانند این هسته را روی ویفرهای ۳۰۰ میلی متری بسازند. با حساب ۵۰۰ هسته روی هر ویفر، اینتل می تواند چند میلیون پردازنده را در ماه تولید کند.
قرار بود که عرضه این پردازنده از ابتدای سال ۲۰۰۴ آغاز شود و چون بر پایه همان ریز معماری NetBurst که برای پنتیوم ۴ به کار رفت ساخته می شود همچنان پنتیوم ۴ نامیده خواهد شد. البته از نظر فناوری ساخت دو نسل جلوتر رفته و در هسته آن نیز بهینه سازی های بسیاری انجام گرفته.
همه اینها باعث شده تا Prescott توان کار تا بسامد ۵ گیگاهرتز را پیدا کند. ولی حتماً می دانید که عددی که برای بسامد پردازنده اعلام می شود تنها عامل مؤثر در توان پردازش پردازنده نیست. برای نمونه شمار فرمان هایی که در هر تپش انجام می شوند نیز در توان پردازنده مؤثر است. Prescott در این زمینه نیز مقایسه با Northwood نوآوری هایی دارد. آخرین پردازنده اینتل ویژه کامپیوترهای رومیزی یعنی پنتیوم ۴ با هسته Northwood در سال2008 به پایان راه خود رسید. اما تازگی به گزارش سایت زومیت یک کاربر توییتری توانسته تا به کمک این پردازنده ویندوز11 را با وجود اینکه این پردازنده در لیست پردازنده های سازگار با ویندوز11 قرار ندارد، اجرا کند.
wiki: پنتیوم ۴