پنت فریدریش ادولف

پنت فریدریش آدولف. پَنِت، فریدْریش آدولْف (۱۸۸۷ـ۱۹۵۸)(Paneth, Friedrich Adolf)
شیمی دان اتریشی. فنون ردیابی رادیواکتیو را توسعه داد. در زمینۀ هیدریدهای فلزی ناپایدار تحقیق می کرد و روش هایی برای تعیین مقادیر ردیاب هلیوم ابداع کرد. از ۱۹۲۹ تا اواخر عمر، به بررسی شهاب سنگ ها پرداخت. در وین زاده شد و در چند مؤسسۀ اروپایی درس خواند و کار کرد؛ ازجمله دانشگاه گلاسگو، مؤسسه تحقیقاتی رادیوم وین و مؤسسۀ تکنولوژی پراگ. در ۱۹۲۹ استاد کونیگسبرگ شد، ولی در ۱۹۳۳، به سبب روی کارآمدن حزب نازی، آلمان را ترک کرد و به انگلستان رفت. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۵۳، در دارِم استاد بود و طی جنگ جهانی دوم، رئیس بخش شیمی گروه مشترک انرژی اتمی کانادا ـ انگلستان در مونترآل بود. در ۱۹۵۳ به آلمان برگشت و مدیر مؤسسۀ شیمی ماکس پلانک در مانیتس شد. پس از تحقیقات بسیار نتیجه گرفت که رادیوم دی و توریوم بی ایزوتوپ های سرب، و رادیوم ایی و توریوم سی ایزوتوپ های بیسموتاند. نوعی هیدرید قلع جدید (SnH۴) تهیه و خصوصیات آن را بررسی کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰ موفق شد مقادیر قابل اندازه گیری هلیوم از طریق بمباران نوترونی بور به دست آورد و استحالۀ مصنوعی ایجاد کند. سپس، به بررسی عناصر ردیاب در استراتوسفر پرداخت و میزان هلیوم، ازون و دی اکسید نیتروژناتمسفر را تعیین کرد.