پنبه دهان

لغت نامه دهخدا

پنبه دهان.[ پَم ْ ب َ / ب ِ دَ ] ( ص مرکب ) پنبه دهن :
پنبه دهانی به زمان دراز
با همه کس گرم سر و سوزساز.
امیرخسرو ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کم گوی کم سخن .

پیشنهاد کاربران

بپرس