پناهی حسین

دانشنامه آزاد فارسی

پناهی، حسین (کهگیلویه ۱۳۳۵ـ تهران ۱۳۸۳ش)
پناهی، حسین
بازیگر، کارگردان، نمایشنامه نویس، و شاعر ایرانی. پس از پایان تحصیلات مقدماتی به تحصیل حوزوی رو آورد. پس از مدتی به تهران آمد و در مدرسۀ هنری آناهیتا دورۀ بازیگری و نمایش نامه نویسی را گذراند. با بازی و کارگردانی در نمایش دو مرغابی در مه نوشتۀ خودش درخشید و با استقبال مخاطبان روبه رو شد. این نمایش و کار دیگرش یک گل و بهار بارها از تلویزیون پخش شد. نحوۀ سخن گفتن، طنز تلخ، سادگی که در رفتارش بود، او را مناسب نقش های خاص کرد. او شاعر نیز بود؛ نخستین مجموعۀ شعرش با نام من و نازی در ۱۳۷۶ منتشر شد. این اثر مکرراً چاپ و به شش زبان زندۀ دنیا ترجمه شده است. او در فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی متعددی بازی کرده است که برخی از آن ها عبارت اند از گال (۱۳۶۵)؛ نارونی (۱۳۶۷)؛ سایۀ خیال (۱۳۶۹)؛ هنرپیشه (۱۳۷۱)؛ روز واقعه (۱۳۷۳)؛ قصه های کیش؛ اپیزود اول (۱۳۷۷)؛ بابا عزیز (۱۳۸۲)؛ رعنا؛ گرگ ها؛ آژانس دوستی؛ روزی روزگاری؛ و روزگار قریب. ستاره، چیزی شبیه زندگی، گلدان و آفتاب، پیامبر بی کتاب، و دل شیر برخی از آثار قلمی وی به شمار می روند. حسین پناهی در ۱۳۶۹ برندۀ دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از نهمین جشنوارۀ فیلم فجر برای فیلم سایۀ خیال شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس