پناهی جعفر

دانشنامه آزاد فارسی

پَناهی، جعفر (میانه ۱۳۳۹ش)
پَناهی، جعفر
کارگردان سینمای ایران. فیلم هایش در اواخر دهۀ ۱۳۷۰ و اوایل دهۀ ۱۳۸۰ توجه داوران جشنواره های بین المللی را جلب کرد. ویژگی فیلم های او پرهیز از داستان پردازی و روایتگری به شیوۀ معمول و دنبال کردن آدم هایی است که ظاهراً خلق الساعه جلو دوربین او قرار می گیرند. جعفر پناهی فارغ التحصیل دانشکدۀ صدا و سیما (۱۳۶۷) است، و فعالیت هنری اش را با ساختن فیلم های کوتاه (۱۳۶۵) آغاز کرد. مدتی دستیار کامبوزیا پرتوی و عباس کیارستمی بود. نخستین فیلمش بادکنک سفید (۱۳۷۳) توجه جشنواره های خارجی را جلب کرد. آینه (۱۳۷۵)، دایره (۱۳۷۸)، طلای سرخ (۱۳۸۱)، و آفساید (۱۳۸۴) فیلم های بعدی اوست، که همگی جوایزی بین المللی برای وی به ارمغان آورده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس