قله پلنگ چال یکی از قله های شمال شهر تهران در محله درکه و رشته کوه البرز است و پناهگاه پلنگ چال در مسیر صعود به این قله قرار دارد.
ساخت پناهگاه پلنگ چال در سال ۱۳۴۹ توسط پیگیری های فردی به نام مهندس نوروزی که از پیشکسوتان عرصه کوهنوردی ایران بود، و با تأیید رئیس تربیت بدنی وقت شروع گردید. سپس، در سال ۱۳۵۴ با هزینه ای بالغ بر ۳۹۵ هزار تومان به اتمام رسید. طراحی این پناهگاه توسط مهندس فریبرز امیرسلیمانی صورت گرفت، و در ساخت این پناهگاه فردی بنام محمدعلی زین العابدینی زحمات زیادی را متحمل شد.
این پناهگاه در ارتفاع ۲۴۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و مسیر آن از محله درکه می باشد. مدت زمان حرکت از میدان درکه تا رسیدن به پناهگاه پلنگ چال در تابستان دو تا دو ساعت و نیم است. از میدان درکه تا پناهگاه حدود هشت کیلومتر فاصله است. مجتمع کوهستانی پلنگ چال با دارا بودن دو واحد رستوران، هشت اتاق جهت اسکان شبانه، و سرویس بهداشتی همه روزه از ساعت پنج بامداد تا ساعت بیست و یک پذیرای ورود کوهنوردان است.
سرتاسر مسیر تا پناهگاه از داخل درهٔ زیبای پلنگ چال و از کنار رودخانه می گذرد و یکی از زیباترین مسیرهای صعود به ارتفاعات شمال تهران است. در طول مسیر تعدادی استراحتگاه وجود دارد، که یکی از قدیمی ترین آن ها به نام استراحتگاه اُذغال چال، دارای قدمتی از سال ۱۳۵۴ می باشد. از پناهگاه پلنگ چال مسیری در جهت شمال شرقی با ۳ تا ۴ ساعت کوهپیمایی به قله توچال می رسد. از پلنگ چال علاوه بر توچال، مسیرهایی به امامزاده داوود، قله شاه نشین و ایستگاه پنجم تله کابین توچال وجود دارند؛ بنابراین برای رسیدن به قله توچال، مسیر دیگری نیز وجود دارد که از پلنگ چال به ایستگاه ۵ توچال و سپس به قله توچال منتهی می شود. مسیر پناهگاه پلنگ چال به ایستگاه ۵ نیز راهی پر سنگلاخ می باشد.
محلی که در حال حاضر پناهگاه پلنگ چال قرار دارد و پیرامون آن را کوه ها دربرگرفته اند و حالت چاله مانندی به آن داده اند که در زمان های نه چندان دور کنام پلنگان بوده است. در زمان قاجار به این مکان جفنگ چال یا شیلنگ چال نیز گفته می شد. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساخت پناهگاه پلنگ چال در سال ۱۳۴۹ توسط پیگیری های فردی به نام مهندس نوروزی که از پیشکسوتان عرصه کوهنوردی ایران بود، و با تأیید رئیس تربیت بدنی وقت شروع گردید. سپس، در سال ۱۳۵۴ با هزینه ای بالغ بر ۳۹۵ هزار تومان به اتمام رسید. طراحی این پناهگاه توسط مهندس فریبرز امیرسلیمانی صورت گرفت، و در ساخت این پناهگاه فردی بنام محمدعلی زین العابدینی زحمات زیادی را متحمل شد.
این پناهگاه در ارتفاع ۲۴۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد و مسیر آن از محله درکه می باشد. مدت زمان حرکت از میدان درکه تا رسیدن به پناهگاه پلنگ چال در تابستان دو تا دو ساعت و نیم است. از میدان درکه تا پناهگاه حدود هشت کیلومتر فاصله است. مجتمع کوهستانی پلنگ چال با دارا بودن دو واحد رستوران، هشت اتاق جهت اسکان شبانه، و سرویس بهداشتی همه روزه از ساعت پنج بامداد تا ساعت بیست و یک پذیرای ورود کوهنوردان است.
سرتاسر مسیر تا پناهگاه از داخل درهٔ زیبای پلنگ چال و از کنار رودخانه می گذرد و یکی از زیباترین مسیرهای صعود به ارتفاعات شمال تهران است. در طول مسیر تعدادی استراحتگاه وجود دارد، که یکی از قدیمی ترین آن ها به نام استراحتگاه اُذغال چال، دارای قدمتی از سال ۱۳۵۴ می باشد. از پناهگاه پلنگ چال مسیری در جهت شمال شرقی با ۳ تا ۴ ساعت کوهپیمایی به قله توچال می رسد. از پلنگ چال علاوه بر توچال، مسیرهایی به امامزاده داوود، قله شاه نشین و ایستگاه پنجم تله کابین توچال وجود دارند؛ بنابراین برای رسیدن به قله توچال، مسیر دیگری نیز وجود دارد که از پلنگ چال به ایستگاه ۵ توچال و سپس به قله توچال منتهی می شود. مسیر پناهگاه پلنگ چال به ایستگاه ۵ نیز راهی پر سنگلاخ می باشد.
محلی که در حال حاضر پناهگاه پلنگ چال قرار دارد و پیرامون آن را کوه ها دربرگرفته اند و حالت چاله مانندی به آن داده اند که در زمان های نه چندان دور کنام پلنگان بوده است. در زمان قاجار به این مکان جفنگ چال یا شیلنگ چال نیز گفته می شد. [ نیازمند منبع]
wiki: پناهگاه پلنگ چال