پناهندگی در آلمان، حق پناهندگی یک حق اساسی است برای قربانیان آزار و اذیت سیاسی که در قانون اساسی آلمان تصریح شده است. در مفهوم گسترده تر، حق پناهندگی را براساس تعریف «پناهنده» مصرح در کنوانسیون ۱۹۵۱ پناهندگان به رسمیت می شناسد و به این معناست که پناهجویان را در برابر اخراج محافظت می کند و به آنها حمایت های خاصی را تحت قانون می دهد. به طور کلی، این حمایت ها بخشی از روند اعطای پناهندگی هستند و توسط اداره فدرال مهاجرت و پناهندگان ( آلمان ) بدون هیچ درخواست دیگری تأیید می شوند. در سال های ۱۹۹۳ و ۲۰۱۵، حق نامحدود اولیه پناهندگی در موارد اساسی بازنگری شد و همچنین محدود شد.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اقامت در آلمان فقط به وضعیت پناهندگی متقاضیان می پردازد. نه قانون اقامت و نه قانون پناهندگی مفهوم پناهندگی را تعریف نمی کند. وضعیت پناهندگی و محدودیت های آن در درجه اول نتیجه حکم دادگاه توسط دادگاه قانون اساسی فدرال مصرح در بند ۱۶ آ GG در قانون اساسی آلمان است. مطابق با بخش ۱۶ الف ( 1 ) GG، اگر شخصی به دلیل نقض حقوق خود توسط دولت یا اقدامات شخص ثالثی که می تواند به دولت نسبت داده شود، به دلیل مذهبی حقش سلب شود یا تحت آزار و اذیت سیاسی قرار گیرد. یا اعتقادات سیاسی یا سایر ویژگی های غیرقابل دسترسی که فرد متضرر شده. این تجاوزات به حقوق شخصی، کرامت انسانی را نقض می کند و بسته به شدت و حدت آن، فرد را از حمایت عمومی دولت محروم کرده و ناامید می کند.
معمولاً بر اساس کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان ( که به عنوان کنوانسیون پناهندگی ۱۹۵۱ نیز شناخته می شود ) به افراد تحت تعقیب سیاسی حق پناهندگی اعطا می کرد. هرچند کنوانسیون پناهندگان از ۲۴ دسامبر ۱۹۵۳ در آلمان معتبر است، اما قانونگذاران آلمانی اغلب اعطای وضعیت پناهندگی کامل به پناهندگان را ضروری نمی دانستند. ولی در عوض، به سادگی آنها را به عنوان پناهنده به رسمیت می شناختند. این رویه به موجب اصلاحیه قانونی ( 2011/95/EU ) و قانونی که در ۲۰۰۷ به تصویب رسید تغییر کرد. امروزه به پناهندگان وضعیت رسمی اعطا می شود، علاوه بر این، وضعیت پناهندگی سیاسی که به آنها تعلق می گیرد. ضروری است مشمول ( بخش 3 ( 1 ) و ( ۴ ) قانون رویه پناهندگی باشد. اکنون، وضعیت پناهندگی از نظر حق اقامت برابر است با وضعیت «شخص مستحق پناهندگی سیاسی». علاوه بر این، پناهندگان پذیرفته شده در مقایسه با افراد دارای حق پناهندگی سیاسی از نظر مزایای اجتماعی، مشارکت در بازار کار و اعطای مدارک مسافرتی، هیچ منعی ندارند. برای اطلاعات بیشتر در مورد تعریف پناهندگان در آلمان به مقاله آلمانی وضعیت پناهندگی مراجعه کنید.
... [مشاهده متن کامل]
قانون اقامت در آلمان فقط به وضعیت پناهندگی متقاضیان می پردازد. نه قانون اقامت و نه قانون پناهندگی مفهوم پناهندگی را تعریف نمی کند. وضعیت پناهندگی و محدودیت های آن در درجه اول نتیجه حکم دادگاه توسط دادگاه قانون اساسی فدرال مصرح در بند ۱۶ آ GG در قانون اساسی آلمان است. مطابق با بخش ۱۶ الف ( 1 ) GG، اگر شخصی به دلیل نقض حقوق خود توسط دولت یا اقدامات شخص ثالثی که می تواند به دولت نسبت داده شود، به دلیل مذهبی حقش سلب شود یا تحت آزار و اذیت سیاسی قرار گیرد. یا اعتقادات سیاسی یا سایر ویژگی های غیرقابل دسترسی که فرد متضرر شده. این تجاوزات به حقوق شخصی، کرامت انسانی را نقض می کند و بسته به شدت و حدت آن، فرد را از حمایت عمومی دولت محروم کرده و ناامید می کند.
معمولاً بر اساس کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان ( که به عنوان کنوانسیون پناهندگی ۱۹۵۱ نیز شناخته می شود ) به افراد تحت تعقیب سیاسی حق پناهندگی اعطا می کرد. هرچند کنوانسیون پناهندگان از ۲۴ دسامبر ۱۹۵۳ در آلمان معتبر است، اما قانونگذاران آلمانی اغلب اعطای وضعیت پناهندگی کامل به پناهندگان را ضروری نمی دانستند. ولی در عوض، به سادگی آنها را به عنوان پناهنده به رسمیت می شناختند. این رویه به موجب اصلاحیه قانونی ( 2011/95/EU ) و قانونی که در ۲۰۰۷ به تصویب رسید تغییر کرد. امروزه به پناهندگان وضعیت رسمی اعطا می شود، علاوه بر این، وضعیت پناهندگی سیاسی که به آنها تعلق می گیرد. ضروری است مشمول ( بخش 3 ( 1 ) و ( ۴ ) قانون رویه پناهندگی باشد. اکنون، وضعیت پناهندگی از نظر حق اقامت برابر است با وضعیت «شخص مستحق پناهندگی سیاسی». علاوه بر این، پناهندگان پذیرفته شده در مقایسه با افراد دارای حق پناهندگی سیاسی از نظر مزایای اجتماعی، مشارکت در بازار کار و اعطای مدارک مسافرتی، هیچ منعی ندارند. برای اطلاعات بیشتر در مورد تعریف پناهندگان در آلمان به مقاله آلمانی وضعیت پناهندگی مراجعه کنید.
درخواست پناهندگی این کشور را دارم. به دلیل علاقه به این کشور و پیشرفت تحصیلی و کاری. لطفا پیگیری های لازم را مبأول نمایید. با سپاس فراوان