پناهندگی در استرالیا ( انگلیسی: Asylum in Australia ) بر اساس قوانین و مقررات دولتی این کشور و تعهدات استرالیا نسبت به کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان جاری می شود.
در دهه گذشته هزاران پناهنده در استرالیا پناهنده شده اند و نیروی اصلی جنبشی هستند که آزار و اذیت مدنی و ناآرامی های مربوط به پناهندگان را مورد بررسی قرار می دهند. سهمیه سالانه استرالیا برای اعطای پناهندگی ۲۰٫۰۰۰ نفر است و از سال ۱۹۵۴ تا اوایل دهه ۱۹۹۰، بیش از نیم میلیون پناهنده و مهاجر در استرالیا پذیرفته شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
به لحاظ تاریخی اغلب پناهجویان با هواپیما وارد خاک استرالیا می شوند. با این وجود تعداد زیادی از پناهجویانی که طی سالهای اخیر با قایق وارد این کشور شدند با برخی مخالفتهای عمومی مواجه گشتند. پناهجویانی که در ۲۰۱۱–۲۰۱۲ با قایق وارد خاک استرالیا شدند تعدادشان بیشتر از کسانی بود که برای اولین بار با هواپیما آمدند، به طوریکه سه موج پیاپی پناهجویان تا ۲۰۱۲ با قایق وارد شده بودند. بین ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ پناهجویان ویتنامی وارد استرالیا شدند و بین ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸ پناهجویان هندوچینی و از سال ۱۹۹۹ اغلب پناهجویانی که با قاچاقچی وارد استرالیا شده اند از خاورمیانه بودند.
سیاست ویزا در دولت کنونی استرالیا به این شکل است، افرادی که بدون ویزای معتبر وارد استرالیا شوند یا در این کشور زندگی کنند، دستگیرشده و به کشور مبدأ خود بازگردانده می شوند. استرالیا تنها کشوری در جهان است که قوانین سفت و سخت دستگیری اجباری را در صورت نداشتن ویزای معتبر اعمال می کند.
سیاست های پناهندگی یک مسئله مورد منازعه در سیاست استرالیا است و دو حزب اصلی این کشور بحث اصلی شان مشکل کنترل مرزی استرالیا و دیگری ایمنی کسانی است که قصد ورود به این کشور با قایق را دارند می باشد.
مصاحبه ها به عنوان اولین گام های مأموران اداره مهاجرت برای درجه وثوق شخصی که متقاضی پناهندگی است اغلب با کمک یک مترجم صورت می گیرد؛ و اگر متقاضی بتواند دلیل معتبری ارائه کند که در صورت برگشت به کشور مادری اش مورد آزار و اذیت قرار می گیرد آن را در یک درخواستنامه رسمی مکتوب کرده و متعهد می شود. اگر تقاضای پناهندگی مورد قبول واقع نشود آن افراد بایستی در اسرع وقت استرالیا را ترک کنند. با این حال، تحت ملیت و حفاظت مکمل، متقاضی پناهندگی که پناهندگی اش پذیرفته نشده هنوز امکان اجازه اقامت در استرالیا را دارد. حفاظت مکمل زمانی اعمال می شود که ریسک جان فرد متقاضی در صورت برگشت در خطر باشد، ازجمله مجازات مرگ، شکنجه، اعدام یا مجازات بیرحمانه یا غیرانسانی، تحقیر یا تنبیه برای فرد در پی باشد. این قانون زمانی اعمال می شود که هیچ خطر واقعی متوجه فرد متقاضی موجود نباشد، آنچنانکه فرد به طور آزادانه بتواند با خیال راحت به بخش دیگری از کشورش منتقل شود یا یک مقام در داخل کشور بتواند از وی حمایت نماید.
در دهه گذشته هزاران پناهنده در استرالیا پناهنده شده اند و نیروی اصلی جنبشی هستند که آزار و اذیت مدنی و ناآرامی های مربوط به پناهندگان را مورد بررسی قرار می دهند. سهمیه سالانه استرالیا برای اعطای پناهندگی ۲۰٫۰۰۰ نفر است و از سال ۱۹۵۴ تا اوایل دهه ۱۹۹۰، بیش از نیم میلیون پناهنده و مهاجر در استرالیا پذیرفته شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
به لحاظ تاریخی اغلب پناهجویان با هواپیما وارد خاک استرالیا می شوند. با این وجود تعداد زیادی از پناهجویانی که طی سالهای اخیر با قایق وارد این کشور شدند با برخی مخالفتهای عمومی مواجه گشتند. پناهجویانی که در ۲۰۱۱–۲۰۱۲ با قایق وارد خاک استرالیا شدند تعدادشان بیشتر از کسانی بود که برای اولین بار با هواپیما آمدند، به طوریکه سه موج پیاپی پناهجویان تا ۲۰۱۲ با قایق وارد شده بودند. بین ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ پناهجویان ویتنامی وارد استرالیا شدند و بین ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸ پناهجویان هندوچینی و از سال ۱۹۹۹ اغلب پناهجویانی که با قاچاقچی وارد استرالیا شده اند از خاورمیانه بودند.
سیاست ویزا در دولت کنونی استرالیا به این شکل است، افرادی که بدون ویزای معتبر وارد استرالیا شوند یا در این کشور زندگی کنند، دستگیرشده و به کشور مبدأ خود بازگردانده می شوند. استرالیا تنها کشوری در جهان است که قوانین سفت و سخت دستگیری اجباری را در صورت نداشتن ویزای معتبر اعمال می کند.
سیاست های پناهندگی یک مسئله مورد منازعه در سیاست استرالیا است و دو حزب اصلی این کشور بحث اصلی شان مشکل کنترل مرزی استرالیا و دیگری ایمنی کسانی است که قصد ورود به این کشور با قایق را دارند می باشد.
مصاحبه ها به عنوان اولین گام های مأموران اداره مهاجرت برای درجه وثوق شخصی که متقاضی پناهندگی است اغلب با کمک یک مترجم صورت می گیرد؛ و اگر متقاضی بتواند دلیل معتبری ارائه کند که در صورت برگشت به کشور مادری اش مورد آزار و اذیت قرار می گیرد آن را در یک درخواستنامه رسمی مکتوب کرده و متعهد می شود. اگر تقاضای پناهندگی مورد قبول واقع نشود آن افراد بایستی در اسرع وقت استرالیا را ترک کنند. با این حال، تحت ملیت و حفاظت مکمل، متقاضی پناهندگی که پناهندگی اش پذیرفته نشده هنوز امکان اجازه اقامت در استرالیا را دارد. حفاظت مکمل زمانی اعمال می شود که ریسک جان فرد متقاضی در صورت برگشت در خطر باشد، ازجمله مجازات مرگ، شکنجه، اعدام یا مجازات بیرحمانه یا غیرانسانی، تحقیر یا تنبیه برای فرد در پی باشد. این قانون زمانی اعمال می شود که هیچ خطر واقعی متوجه فرد متقاضی موجود نباشد، آنچنانکه فرد به طور آزادانه بتواند با خیال راحت به بخش دیگری از کشورش منتقل شود یا یک مقام در داخل کشور بتواند از وی حمایت نماید.
