پناهندگان بوتان ( انگلیسی: Bhutanese refugees ) گروهی از مردم بوتان هستند که به زبان نپالی صحبت می کنند.
این پناهندگان در دهه ۱۹۹۰ در اردوگاه پناهندگان واقع در شرق نپال ثبت نام کرده اند. [ ۱]
این پناهندگان به عنوان شهروندان بوتان در پی یک پاکسازی قومی که توسط ( جیگمه سینگیه وانگچوک ) پادشاه بوتان صورت گرفت، از بوتان اخراج شدند. [ ۲] همچنان که دو کشور نپال و بوتان هنوز هیچ گونه توافقی در مورد این پناهندگان امضاء نکرده اند، بسیاری از پناهندگان بوتانی از زمان ورودشان از طریق دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان به آمریکای شمالی، اقیانوسیه و اروپا رفته اند؛ و بسیاری از این پناهندگان مستقل از UNHCR به مناطق بنگال غربی یا آسام در هند مهاجرت کردند. [ ۳] [ ۴]
اولین حضور مردم نپال در استان بوتان به حدود ۱۶۲۰ میلادی برمی گردد، زمانی که «شابدرانگ نگواننگ نامجیال» با به کارگیری صنایع آنزمان در دره کاتماندو در نپال یک گنبد نقره ای ساخت تا خاکستر به جا مانده از پدرش «تمپا نیما» را در آنجا نگهداری کند. از آن پس، مردم نپال شروع به سکونت در مناطق غیر بومی جنوب بوتان کردند و جنوب به زودی منبع اصلی غذای کشور شد. با شکوفا شدن اقتصاد بوتان و به دنبال سیاست مقامات استعماری بریتانیا، تا سال ۱۹۳۰، بسیاری از جنوب تحت کشت و زراعت قرار گرفت و جمعیت نپالی آن قریب به ۶۰٬۰۰۰ نفر شد. [ ۵]
کنگره ایالت بوتان در سال ۱۹۵۲ تشکیل شد تا منافع مهاجران بوتان در هند و سایر جوامع آسیایی را دنبال کند. تلاش های این کنگره برای گسترش حمایت از بوتان با ساتیاگراها ( جنبش مقاومت بدون خشونت ) در سال ۱۹۵۴ شکل گرفت، جنبش کنگره ایالت بوتان از طریق اعطای امتیازات به اقلیت بوتان تلاش نمود تا اجازه نمایندگی آن را در مجلس ملی به ثبت دهد. کنگره ایالت بوتان همچنان در تبعید به فعالیت خود ادامه می دهد تا از بین رفت تدریجی پاکسازی قومی اوایل دهه ۱۹۶۰. رهبران تبعیدی نیز در سال ۱۹۶۹ عفو شده و مجاز به بازگشت شدند. [ ۶]
طی دهه ۱۹۹۰ چندین هزار بوتانی در اردوگاه های پناهندگان ( مجموع ۷ اردوگاه ) در نپال که توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد اداره می شود مستقر شدند. [ ۷] کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بیشترین تعداد ورودی را بین سال های ۱۹۹۰ تا۱۹۹۳ بر اساس اولویت بندی به رسمیت شناخت. تا سال ۱۹۹۶ جمعیت اردوگاه ها به مرز انفجاری ۱۰۰٫۰۰۰ نفر رسید و به ۱۰۷٫۰۰۰ نفر افزایش پیدا کرد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پناهندگان در دهه ۱۹۹۰ در اردوگاه پناهندگان واقع در شرق نپال ثبت نام کرده اند. [ ۱]
این پناهندگان به عنوان شهروندان بوتان در پی یک پاکسازی قومی که توسط ( جیگمه سینگیه وانگچوک ) پادشاه بوتان صورت گرفت، از بوتان اخراج شدند. [ ۲] همچنان که دو کشور نپال و بوتان هنوز هیچ گونه توافقی در مورد این پناهندگان امضاء نکرده اند، بسیاری از پناهندگان بوتانی از زمان ورودشان از طریق دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان به آمریکای شمالی، اقیانوسیه و اروپا رفته اند؛ و بسیاری از این پناهندگان مستقل از UNHCR به مناطق بنگال غربی یا آسام در هند مهاجرت کردند. [ ۳] [ ۴]
اولین حضور مردم نپال در استان بوتان به حدود ۱۶۲۰ میلادی برمی گردد، زمانی که «شابدرانگ نگواننگ نامجیال» با به کارگیری صنایع آنزمان در دره کاتماندو در نپال یک گنبد نقره ای ساخت تا خاکستر به جا مانده از پدرش «تمپا نیما» را در آنجا نگهداری کند. از آن پس، مردم نپال شروع به سکونت در مناطق غیر بومی جنوب بوتان کردند و جنوب به زودی منبع اصلی غذای کشور شد. با شکوفا شدن اقتصاد بوتان و به دنبال سیاست مقامات استعماری بریتانیا، تا سال ۱۹۳۰، بسیاری از جنوب تحت کشت و زراعت قرار گرفت و جمعیت نپالی آن قریب به ۶۰٬۰۰۰ نفر شد. [ ۵]
کنگره ایالت بوتان در سال ۱۹۵۲ تشکیل شد تا منافع مهاجران بوتان در هند و سایر جوامع آسیایی را دنبال کند. تلاش های این کنگره برای گسترش حمایت از بوتان با ساتیاگراها ( جنبش مقاومت بدون خشونت ) در سال ۱۹۵۴ شکل گرفت، جنبش کنگره ایالت بوتان از طریق اعطای امتیازات به اقلیت بوتان تلاش نمود تا اجازه نمایندگی آن را در مجلس ملی به ثبت دهد. کنگره ایالت بوتان همچنان در تبعید به فعالیت خود ادامه می دهد تا از بین رفت تدریجی پاکسازی قومی اوایل دهه ۱۹۶۰. رهبران تبعیدی نیز در سال ۱۹۶۹ عفو شده و مجاز به بازگشت شدند. [ ۶]
طی دهه ۱۹۹۰ چندین هزار بوتانی در اردوگاه های پناهندگان ( مجموع ۷ اردوگاه ) در نپال که توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد اداره می شود مستقر شدند. [ ۷] کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بیشترین تعداد ورودی را بین سال های ۱۹۹۰ تا۱۹۹۳ بر اساس اولویت بندی به رسمیت شناخت. تا سال ۱۹۹۶ جمعیت اردوگاه ها به مرز انفجاری ۱۰۰٫۰۰۰ نفر رسید و به ۱۰۷٫۰۰۰ نفر افزایش پیدا کرد. [ ۸]
wiki: پناهندگان بوتان