پناه جستن. [ پ َ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) ( پناه بردن و پناه خواستن ) پناهیدن. عوذ. استعاذه. استظلال : فَزَع َ الیه ؛ پناه جست. عقل ؛ پناه جستن بکسی. عقول ؛ پناه جستن بکسی. ( منتهی الارب ).
