پناه اوردن

لغت نامه دهخدا

( پناه آوردن ) پناه آوردن. [ پ َ وَ دَ ]( مص مرکب ) پناهیدن. التجاء. ملتجی شدن :
بیش از این از من نمی آید که آوردم پناه
از تف دوزخ بخاک آستان این جناب.
مفید بلخی.
تَعَفﱡق ؛ پناه آوردن بکسی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( پناه آوردن ) ( مصدر ) پناهیدن پناه بردن .

واژه نامه بختیاریکا

( پناه آوردن ) تِراسِستِن؛ ور اَوردِن

پیشنهاد کاربران

بپرس