پِنابْسْکات (Penobscot)
از اقوام سرخ پوست امریکا. امروزه در حفاظت گاهی نزدیک اولدتاون، در ایالت مِین، زندگی می کنند و از ۱۶۶۹ در همین محل اقامت داشته اند. آن ها از متحدان قوم پساماکوئادیاند و شمارشان به ۱,۸۰۰ نفر (۱۹۹۰) می رسد. زبانشان نیز به گروه زبان های آلگونکوئین تعلق دارد. پنابسکات ها در اصل در دو سوی خلیج پنابسکات و در کرانه های حوضۀ رود پنابسکات می زیستند و معاش خود را از طریق شکار، صید ماهی و گردآوری خوراک تأمین می کردند. در تابستان در اردوگاه های بزرگ و روستاها به سر می بردند و در زمستان به گروه های کوچک شکارچی تقسیم می شدند. رؤسای قبیله اختیارات چندان زیادی نداشتند و عمدتاً رهبران تشریفاتی و نمایندگان قبیله در مذاکره با خارجی ها بودند. بخش بزرگی از فرهنگ سنتی پنابسکات ها از بین رفته است، اگرچه عده ای هنوز به زبان پنابسکات سخن می گویند و بخش مهمی از فولکلور آن ها نیز برجای مانده است. پنابسکات ها نخستین بار در اوایل قرن ۱۶ به اروپاییان برخوردند و پس از ۱۶۸۸ که یک هیئت تبلیغ مذهبی فرانسوی در میانشان مستقر شد، به مسیحیت گرویدند. آن ها از اعضای کنفدراسیون اَبناکی بودند، که برای مقابله با آیروکوییها پدید آمده بود. پنابسکات ها در جنگ استعماری با جانبداری از فرانسویان برضد بریتانیایی ها متحد شدند، زیرا بریتانیایی ها بابت هر پوستِ سر کنده شدۀ افراد قوم پنابسکات جایزه می دادند. در ۱۷۴۹ با بریتانیایی ها پیمانی امضا کردند و در خلال انقلاب امریکا به نفع آنان جنگیدند. این قوم، برخلاف سایر اعضای کنفدراسیون ابناکی، پس از جنگ به کانادا مهاجرت نکردند و در سرزمین قدیمی خود باقی ماندند. آنان نظام سیاسی خود را حفظ کرده اند، که از دو گروه تشکیل شده است و هر دو سال یک بار ادارۀ امور اجتماع را به نوبت برعهده می گیرند. بخشی که قدرت را در دست دارد، نماینده ای بدون حق رأی به مجلس قانون گذاری ایالتی مِین می فرستد. در ۱۹۷۵ پنابسکات ها حکومت امریکا را به اتهام سلب مالکیت غیرقانونیِ ۴میلیون هکتار زمین تحت تعقیب قرار داد و در ۱۹۷۸ از طریق مذاکره با دولت در این زمینه به سازش رسیدند.
از اقوام سرخ پوست امریکا. امروزه در حفاظت گاهی نزدیک اولدتاون، در ایالت مِین، زندگی می کنند و از ۱۶۶۹ در همین محل اقامت داشته اند. آن ها از متحدان قوم پساماکوئادیاند و شمارشان به ۱,۸۰۰ نفر (۱۹۹۰) می رسد. زبانشان نیز به گروه زبان های آلگونکوئین تعلق دارد. پنابسکات ها در اصل در دو سوی خلیج پنابسکات و در کرانه های حوضۀ رود پنابسکات می زیستند و معاش خود را از طریق شکار، صید ماهی و گردآوری خوراک تأمین می کردند. در تابستان در اردوگاه های بزرگ و روستاها به سر می بردند و در زمستان به گروه های کوچک شکارچی تقسیم می شدند. رؤسای قبیله اختیارات چندان زیادی نداشتند و عمدتاً رهبران تشریفاتی و نمایندگان قبیله در مذاکره با خارجی ها بودند. بخش بزرگی از فرهنگ سنتی پنابسکات ها از بین رفته است، اگرچه عده ای هنوز به زبان پنابسکات سخن می گویند و بخش مهمی از فولکلور آن ها نیز برجای مانده است. پنابسکات ها نخستین بار در اوایل قرن ۱۶ به اروپاییان برخوردند و پس از ۱۶۸۸ که یک هیئت تبلیغ مذهبی فرانسوی در میانشان مستقر شد، به مسیحیت گرویدند. آن ها از اعضای کنفدراسیون اَبناکی بودند، که برای مقابله با آیروکوییها پدید آمده بود. پنابسکات ها در جنگ استعماری با جانبداری از فرانسویان برضد بریتانیایی ها متحد شدند، زیرا بریتانیایی ها بابت هر پوستِ سر کنده شدۀ افراد قوم پنابسکات جایزه می دادند. در ۱۷۴۹ با بریتانیایی ها پیمانی امضا کردند و در خلال انقلاب امریکا به نفع آنان جنگیدند. این قوم، برخلاف سایر اعضای کنفدراسیون ابناکی، پس از جنگ به کانادا مهاجرت نکردند و در سرزمین قدیمی خود باقی ماندند. آنان نظام سیاسی خود را حفظ کرده اند، که از دو گروه تشکیل شده است و هر دو سال یک بار ادارۀ امور اجتماع را به نوبت برعهده می گیرند. بخشی که قدرت را در دست دارد، نماینده ای بدون حق رأی به مجلس قانون گذاری ایالتی مِین می فرستد. در ۱۹۷۵ پنابسکات ها حکومت امریکا را به اتهام سلب مالکیت غیرقانونیِ ۴میلیون هکتار زمین تحت تعقیب قرار داد و در ۱۹۷۸ از طریق مذاکره با دولت در این زمینه به سازش رسیدند.
wikijoo: پنابسکات