پمپ بادی به پمپی گفته می شود که توسط نیروی باد کار می کند. کاربرد اکثر توربین های بادی جهان، تلمبه آب برای آبیاری زمین های کشاورزی است. در بسیاری از نقاط جهان، هوا در طول سال یا بیش از حد خشک است که بتوان محصولات کشاورزی را به عمل آورد یا چند ماهی از سال باران می بارد و بقیه ماه های سال هوا خشک است. محصولات با ارزش کشاورزی معمولاً در طول ماه های بارانی به خوبی رشد می کنند، اما برای بقیه ماه های سال، آب کافی برای ادامه پرورش این محصولات، وجود ندارد. در فصول خشک، فقط علوفه برای تغذیه دام ها می روید. با این وجود، بعضی وقت ها ذخیره منابع آب های زیر زمینی به حدی است که بتوان از آن برای کشت محصولات کشاورزی استفاده نمود؛ این کار در صورتی امکان پذیر است که کشاورزان قادر باشند به این آب دسترسی پیدا کنند.
... [مشاهده متن کامل]
توربین های بادی می توانند تلمبه ها را به کار اندازند تا آب را از عمق زمین خارج کنند و برای مصارف مورد نظر به کار رود. البته آب های زیر زمینی قبل از اختراع توربین های بادی هم به سطح زمین آورده می شد. برای این کار مردم از تلمبه های نفتی، که سوخت ارزان قیمتی است، استفاده می کردند؛ قیمت این تلمبه ها نیز ارزان بود و مردم توانایی خرید آن ها را داشتند. اما این قبیل تلمبه ها کارآیی نداشتند و مدتی بعد خراب می شدند. اگر چه نصب اولیه توربین های بادی پر هزینه است، اما در عوض پس از نصب، بسیار مطمئن هستند و هزینه های جاری آن ها نیز اندک است، چون هیچ گونه سوختی مصرف نمی کنند که هزینه داشته باشد. کارآیی تلمبه هایی که با توربین های بادی کار می کنند تا آب را از عمق زمین خارج کنند، به شرایط سفره های آب زیر زمینی بستگی دارد. آب های سطحی پس از نفوذ در زمین در میان سنگ های پر خلل و فرج محبوس می شوند و سفره های آب های زیر زمینی را تشکیل می دهند. اگر این آب ها در اعماق زمین قرار داشته باشند، در آن صورت تلمبه به سختی خواهد توانست آب را بیرون بکشد. زمانی که وزش باد شدید باشد و پره های توربین هم با سرعت زیاد بچرخند، تلمبه می تواند، آب های موجود در سفره های زیر زمینی عمیق را بالا بیاورد. هنگام بارش باران، سطح آب های زیر زمینی بالا می آید و در ایام خشکسالی سطح این آب ها پایین می رود؛ البته مصرف بیش از حد آب نیز باعث پایین رفتن سطوح آب زیر زمینی است.
... [مشاهده متن کامل]
توربین های بادی می توانند تلمبه ها را به کار اندازند تا آب را از عمق زمین خارج کنند و برای مصارف مورد نظر به کار رود. البته آب های زیر زمینی قبل از اختراع توربین های بادی هم به سطح زمین آورده می شد. برای این کار مردم از تلمبه های نفتی، که سوخت ارزان قیمتی است، استفاده می کردند؛ قیمت این تلمبه ها نیز ارزان بود و مردم توانایی خرید آن ها را داشتند. اما این قبیل تلمبه ها کارآیی نداشتند و مدتی بعد خراب می شدند. اگر چه نصب اولیه توربین های بادی پر هزینه است، اما در عوض پس از نصب، بسیار مطمئن هستند و هزینه های جاری آن ها نیز اندک است، چون هیچ گونه سوختی مصرف نمی کنند که هزینه داشته باشد. کارآیی تلمبه هایی که با توربین های بادی کار می کنند تا آب را از عمق زمین خارج کنند، به شرایط سفره های آب زیر زمینی بستگی دارد. آب های سطحی پس از نفوذ در زمین در میان سنگ های پر خلل و فرج محبوس می شوند و سفره های آب های زیر زمینی را تشکیل می دهند. اگر این آب ها در اعماق زمین قرار داشته باشند، در آن صورت تلمبه به سختی خواهد توانست آب را بیرون بکشد. زمانی که وزش باد شدید باشد و پره های توربین هم با سرعت زیاد بچرخند، تلمبه می تواند، آب های موجود در سفره های زیر زمینی عمیق را بالا بیاورد. هنگام بارش باران، سطح آب های زیر زمینی بالا می آید و در ایام خشکسالی سطح این آب ها پایین می رود؛ البته مصرف بیش از حد آب نیز باعث پایین رفتن سطوح آب زیر زمینی است.