Pemphigoid نوعی بیماری تاولی زخمی است که ممکن است فقط مخاط یا فقط پوست را درگیر کند. نوعی از پمفیگویید فقط مخاط ها و دهان را درگیر می نماید که پمفیگویید خوش خیم غشاهای مخاطی نامیده می شود. شایعترین تظاهرات دهانی پمفیگوییدها، ژنژیویت دسکواماتیو است. در این حالت لثه ها بسیار زخمی و خون چکان شده و ممکن است دچار تفلس شوند. معمولا لثه ها با تحریک خونریزی می نمایند و دچار تاول هایی هستند که در روی لثه زده شده و باعث زخمی شدن لثه ها می شود. از دیگر تظاهرات دهانی پمفیگوییدها به خصوص پمفیگویید خوش خیم مخاطی ایجاد ضایعات تاولی و زخم در دهان است که ممکن است این تاول ها در دهان باعث سختی بلع و مشکلات گوارشی شود.
... [مشاهده متن کامل]
پمفیگویید خوش خیم غشا مخاطی اکثرا در دهه پنجم به بالا ایجاد می شود البته موارد ابتلا در سنین پایین نیز گزارش شده است. این بیماری معمولا با زخم ها و تاول های داخل دهانی شروع می شوند و احتمال درگیری پوست در این بیماری ۳۰ درصد موارد است. ضایعات پوستی و مخاطی همراه با ایجاد اسکار است. یکی از مناطقی که علاوه بر دهان در این بیماران درگیر است چشم می باشد که به حالت های مختلفی می باشد یکی از موارد شایع درگیری چشم در این بیماری سیمبل فارون است که به معنی چسبندگی ملتحمه پلک به کره چشم می باشد که در ۱۵ درصد موارد باعث کوری می شود.
بولوز پمفیگویید چیست؟
بولوز پمفیگویید به دو شکل موضعی و گسترده تقسیم می شود. این بیماری اکثرا به شکل منتشر دیده می شود و معمولا ضایعات پوستی همراه با خارش دارد. در این بیماری اکثرا پوست درگیر است و مخاط کمتر درگیر است. در نوع موضعی بیشتر ساق پاها را درگیر می کند. در نوع گسترده بیشتر پوست ناحیه شکمی زیر بغل، کشاله ران درگیر است. این بیماری اکثرا در بالای ۶۰ سال دیده می شود و کمتر در سنین جوانی و کودکی مشاهده می شود.
درمان پمفیگویید دهانی به شدت ضایعات بستگی دارد. وقتی ضایعات محدود به دهان باشد و کمتر گسترده باشد می توان از کورتونهای موضعی و داخل ضایعه ای استفاده نمود. ژنژیویت دسکواماتیو را نیز می توان با کورتون موضعی درمان نمود. در موارد شدیدتر بیماری کورتون بایستی به شکل خوراکی و موضعی به بیمار تجویز کرد. ( بر گرفته از pasdarandentalclinic. ir )
... [مشاهده متن کامل]
پمفیگویید خوش خیم غشا مخاطی اکثرا در دهه پنجم به بالا ایجاد می شود البته موارد ابتلا در سنین پایین نیز گزارش شده است. این بیماری معمولا با زخم ها و تاول های داخل دهانی شروع می شوند و احتمال درگیری پوست در این بیماری ۳۰ درصد موارد است. ضایعات پوستی و مخاطی همراه با ایجاد اسکار است. یکی از مناطقی که علاوه بر دهان در این بیماران درگیر است چشم می باشد که به حالت های مختلفی می باشد یکی از موارد شایع درگیری چشم در این بیماری سیمبل فارون است که به معنی چسبندگی ملتحمه پلک به کره چشم می باشد که در ۱۵ درصد موارد باعث کوری می شود.
بولوز پمفیگویید چیست؟
بولوز پمفیگویید به دو شکل موضعی و گسترده تقسیم می شود. این بیماری اکثرا به شکل منتشر دیده می شود و معمولا ضایعات پوستی همراه با خارش دارد. در این بیماری اکثرا پوست درگیر است و مخاط کمتر درگیر است. در نوع موضعی بیشتر ساق پاها را درگیر می کند. در نوع گسترده بیشتر پوست ناحیه شکمی زیر بغل، کشاله ران درگیر است. این بیماری اکثرا در بالای ۶۰ سال دیده می شود و کمتر در سنین جوانی و کودکی مشاهده می شود.
درمان پمفیگویید دهانی به شدت ضایعات بستگی دارد. وقتی ضایعات محدود به دهان باشد و کمتر گسترده باشد می توان از کورتونهای موضعی و داخل ضایعه ای استفاده نمود. ژنژیویت دسکواماتیو را نیز می توان با کورتون موضعی درمان نمود. در موارد شدیدتر بیماری کورتون بایستی به شکل خوراکی و موضعی به بیمار تجویز کرد. ( بر گرفته از pasdarandentalclinic. ir )