پلید کاری

لغت نامه دهخدا

پلیدکاری. [ پ َ ] ( حامص مرکب ) زنا. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ) ( مجمل اللغة ). تبهکاری.

فرهنگ فارسی

۱- تبهکاری تباهکاری بدکاری . ۲- زنا .

پیشنهاد کاربران

بپرس