پلیتر، پیِرـ ژوزِف (۱۷۸۸ـ۱۸۴۲)(Pelletier, Pierre-Joseph)
(یا: پِلُتیه) شیمی دان فرانسوی. تعدادی از ترکیبات فعال بیولوژیکی را از گیاهان استخراج، و با این کار شیمی آلکالوئیدها را پایه گذاری کرد. مهم ترین کشف او کنین بود که از آن برای مقابله با بیماری مالاریا استفاده کردند. در پاریس زاده شد و متخصص داروسازی بود. از ۱۸۲۵ تا ۱۸۴۰، استاد مدرسۀ داروسازی (دانشسرای داروسازی) بود. کارش را با آنالیز رزینهای صمغ و رنگدانه های رنگی در گیاهان آغاز کرد. در ۱۸۱۷، او و شیمی دانی با نام جوزف کاونتو (۱۷۹۵ـ۱۸۷۷)، رنگدانۀ سبزبرگ ها را جدا کردند و آن را کلروفیل نامیدند. در ۱۸۱۸، تحقیقاتی را در زمینۀ آلکالوئیدهای گیاهی شروع کردند که عبارت اند از تحقیق در زمینه های استریکنین (۱۸۱۸) بروسین (۱۸۱۹)، و وراترین و کنین (۱۸۲۰). از نتایج بسیار مفید کار آن ها امکان شناسایی ترکیبات شیمیایی در داروسازی بود؛ قبلاً شناسایی عصاره های گیاهی ای که به صورت نامناسب استخراج می شدند ممکن نبود. در ۱۸۲۳، با همکاری شیمی دانی با نام ژان باپتیست دوما، مدارک معتبری مبنی بر حضور نیتروژن در آلکالوئیدها به دست آورد. بعد ها نیز تحقیقاتی در زمینه استریکنین و روش های توسعه استخراج آن صورت داد. در ۱۸۳۲، آلکالوئید مخدر جدیدی با نام نارسین کشف کرد. همچنین، ادعا کرد که اولین بار تبائین را استخراج کرده است. و آن را پارامورفین نامید. طی مطالعاتی که از ۱۸۳۷ تا ۱۸۳۸، در زمینه مواد جانبی روغنی رزین کاج صورت داد، تولوئن (متیل بنزن) را کشف کرد.
(یا: پِلُتیه) شیمی دان فرانسوی. تعدادی از ترکیبات فعال بیولوژیکی را از گیاهان استخراج، و با این کار شیمی آلکالوئیدها را پایه گذاری کرد. مهم ترین کشف او کنین بود که از آن برای مقابله با بیماری مالاریا استفاده کردند. در پاریس زاده شد و متخصص داروسازی بود. از ۱۸۲۵ تا ۱۸۴۰، استاد مدرسۀ داروسازی (دانشسرای داروسازی) بود. کارش را با آنالیز رزینهای صمغ و رنگدانه های رنگی در گیاهان آغاز کرد. در ۱۸۱۷، او و شیمی دانی با نام جوزف کاونتو (۱۷۹۵ـ۱۸۷۷)، رنگدانۀ سبزبرگ ها را جدا کردند و آن را کلروفیل نامیدند. در ۱۸۱۸، تحقیقاتی را در زمینۀ آلکالوئیدهای گیاهی شروع کردند که عبارت اند از تحقیق در زمینه های استریکنین (۱۸۱۸) بروسین (۱۸۱۹)، و وراترین و کنین (۱۸۲۰). از نتایج بسیار مفید کار آن ها امکان شناسایی ترکیبات شیمیایی در داروسازی بود؛ قبلاً شناسایی عصاره های گیاهی ای که به صورت نامناسب استخراج می شدند ممکن نبود. در ۱۸۲۳، با همکاری شیمی دانی با نام ژان باپتیست دوما، مدارک معتبری مبنی بر حضور نیتروژن در آلکالوئیدها به دست آورد. بعد ها نیز تحقیقاتی در زمینه استریکنین و روش های توسعه استخراج آن صورت داد. در ۱۸۳۲، آلکالوئید مخدر جدیدی با نام نارسین کشف کرد. همچنین، ادعا کرد که اولین بار تبائین را استخراج کرده است. و آن را پارامورفین نامید. طی مطالعاتی که از ۱۸۳۷ تا ۱۸۳۸، در زمینه مواد جانبی روغنی رزین کاج صورت داد، تولوئن (متیل بنزن) را کشف کرد.
wikijoo: پلیتر،_پیرـ_ژوزف_(۱۷۸۸ـ۱۸۴۲)