پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کارگران کره یا دفترخانه سیاسی حزب کارگران کره که سابقاً کمیته سیاسی ( به هانگول: 조선로동당중앙위원회정치국 ) نامیده می شد، عالی ترین مرجع اتخاذ تصمیم بین نشست های کمیته مرکزی حزب کارگران کره است.
ماده ۲۵ منشور حزب کارگران کره تصریح می کند که «پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب و کمیته دائمی آن کلیه کارهای حزبی را از طرف کمیته مرکزی بین نشست عمومی سازماندهی و هدایت می کند. پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب حداقل هر ماه یک بار تشکیل جلسه می دهد. پلیتبورو توسط کمیته مرکزی حزب کارگران کره انتخاب می شود.
تا آوریل ۱۹۵۶، پلیتبورو به عنوان شورای سیاسی شناخته می شد. [ ۱] پس از تأسیس نظام حکومتی یکپارچه توسط کیم ایل سونگ رهبر کره در دهه ۱۹۶۰، پلیتبورو از یک نهاد تصمیم گیر که در آن سیاست ها می توانستند مورد بحث قرار گیرند، به یک بدنه تشریفاتی تبدیل شد. [ ۲] اعضای اصلی بدون توضیح ناپدید شدند. آخرین عضو کیم تانگ گیو در سال ۱۹۷۷ بود. [ ۳] اعضای پلیتبورو تحت رهبری کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل فاقد پایگاه قدرت قوی بودند و برای موقعیت خود به رهبر حزب وابسته بودند. [ ۳] به همین دلیل، پلیتبوروی خدمتگزار وفادار رهبر حزب شد. [ ۳]
کمیته دائمی پلیتبوروی حزب کارگران کره در کنگره ششم در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد و در زمانی که پلیتبورو و کمیته مرکزی جلسه نداشتند، به بالاترین نهاد حزب کارگران کره مبدل گشت. [ ۴] با مرگ او جین یو در سال ۱۹۹۵، کیم جونگ ایل تنها عضو کمیته دائمی پلیتبورو هنوز زنده باقی مانده بود. چهار نفر دیگر—کیم ایل سونگ، کیم ایل، او جین یو و ری جونگ اوک—در مقام ریاست درگذشتند. [ ۵] در بین مرگ او جین یو و کنفرانس سوم، هیچ گزارشی مبنی بر اینکه کیم جونگ ایل یا رهبری حزب مرکزی در حال برنامه ریزی برای تجدید ترکیب کمیته دائمی پلیتبورو هستند وجود نداشت. [ ۶]
مشابه کمیته مرکزی، پلیتبورو در بسیاری از دوران حکومت کیم جونگ ایل غیر فعال بود. [ ۷] با این حال، کنفرانس سوم اعضای جدید پلیتبورو را انتخاب کرد. [ ۷] در حالی که بسیاری از ناظران خارجی معتقد بودند که این امر به معنای تغییر نسل است، اما اینطور نبود. جوانترین عضو ۵۳ سال و میانگین سنی ۷۴ سال—با ۱۲ نفر بالای ۸۰ سال—بود. [ ۷] اکثر اعضای جدید از دستیاران کیم جونگ ایل یا اعضای خانواده کیم بودند. [ ۷] کیم کیونگ هوی—خواهر کیم جونگ ایل—و جانگ سونگ تائک —شوهر کیم کیونگ هوی—به ترتیب به عنوان عضو کامل و نامزد منصوب شدند. [ ۷] چند تن از مشمولان جانگ به عنوان اعضای نامزد انتخاب شدند، از جمله جو سانگ سونگ وزیر امنیت خلق، یو تانگ چوک معاون اول اداره امنیت دولتی، و چو ریونگ هائه دبیر امور نظامی. [ ۷] پاک جونگ سو، معاون اول رئیس سازمان و اداره هدایت، تسهیل کننده اصلی جانشینی کیم جونگ اون، به عنوان یکی از اعضای نامزد منصوب شد. [ ۷] اکثر اعضای جدید کابینه، مقامات نظامی، دبیران حزب یا مقامات نهادهای امنیتی بودند. [ ۷] ده عضو از کمیسیون دفاع ملی و سه معاون نخست وزیر به عضویت پلیتبورو درآمدند. [ ۷] همچنین کارشناسان برجسته اقتصادی—مانند هونگ سوک یونگ و تائه جونگ سو—و کارشناسان خارجی—مانند کانگ سوک جو، کیم یونگ ایل و کیم یانگ گون—به عضویت آن درآمدند. [ ۷] در کنفرانس چهارم، یک سوم از اعضای پلیتبورو به دلیل بازنشستگی و اخراج از کار برکنار شدند. [ ۸] جانگ سونگ تاک، پاک تو چون و نایب مارشال کیم جونگ گاک از نامزد به عضویت کامل ارتقا یافتند. هیون چول هه، کیم وون هونگ و ری میونگ سو، همه اعضای کمیسیون نظامی مرکزی، به عضویت کامل پلیتبورو درآمدند. همچنین کواک پوم گی، او کوک ریول، رو توچول، ری پیونگ سام و جو یون جون به عنوان اعضای نامزد انتخاب شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفماده ۲۵ منشور حزب کارگران کره تصریح می کند که «پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب و کمیته دائمی آن کلیه کارهای حزبی را از طرف کمیته مرکزی بین نشست عمومی سازماندهی و هدایت می کند. پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب حداقل هر ماه یک بار تشکیل جلسه می دهد. پلیتبورو توسط کمیته مرکزی حزب کارگران کره انتخاب می شود.
تا آوریل ۱۹۵۶، پلیتبورو به عنوان شورای سیاسی شناخته می شد. [ ۱] پس از تأسیس نظام حکومتی یکپارچه توسط کیم ایل سونگ رهبر کره در دهه ۱۹۶۰، پلیتبورو از یک نهاد تصمیم گیر که در آن سیاست ها می توانستند مورد بحث قرار گیرند، به یک بدنه تشریفاتی تبدیل شد. [ ۲] اعضای اصلی بدون توضیح ناپدید شدند. آخرین عضو کیم تانگ گیو در سال ۱۹۷۷ بود. [ ۳] اعضای پلیتبورو تحت رهبری کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل فاقد پایگاه قدرت قوی بودند و برای موقعیت خود به رهبر حزب وابسته بودند. [ ۳] به همین دلیل، پلیتبوروی خدمتگزار وفادار رهبر حزب شد. [ ۳]
کمیته دائمی پلیتبوروی حزب کارگران کره در کنگره ششم در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد و در زمانی که پلیتبورو و کمیته مرکزی جلسه نداشتند، به بالاترین نهاد حزب کارگران کره مبدل گشت. [ ۴] با مرگ او جین یو در سال ۱۹۹۵، کیم جونگ ایل تنها عضو کمیته دائمی پلیتبورو هنوز زنده باقی مانده بود. چهار نفر دیگر—کیم ایل سونگ، کیم ایل، او جین یو و ری جونگ اوک—در مقام ریاست درگذشتند. [ ۵] در بین مرگ او جین یو و کنفرانس سوم، هیچ گزارشی مبنی بر اینکه کیم جونگ ایل یا رهبری حزب مرکزی در حال برنامه ریزی برای تجدید ترکیب کمیته دائمی پلیتبورو هستند وجود نداشت. [ ۶]
مشابه کمیته مرکزی، پلیتبورو در بسیاری از دوران حکومت کیم جونگ ایل غیر فعال بود. [ ۷] با این حال، کنفرانس سوم اعضای جدید پلیتبورو را انتخاب کرد. [ ۷] در حالی که بسیاری از ناظران خارجی معتقد بودند که این امر به معنای تغییر نسل است، اما اینطور نبود. جوانترین عضو ۵۳ سال و میانگین سنی ۷۴ سال—با ۱۲ نفر بالای ۸۰ سال—بود. [ ۷] اکثر اعضای جدید از دستیاران کیم جونگ ایل یا اعضای خانواده کیم بودند. [ ۷] کیم کیونگ هوی—خواهر کیم جونگ ایل—و جانگ سونگ تائک —شوهر کیم کیونگ هوی—به ترتیب به عنوان عضو کامل و نامزد منصوب شدند. [ ۷] چند تن از مشمولان جانگ به عنوان اعضای نامزد انتخاب شدند، از جمله جو سانگ سونگ وزیر امنیت خلق، یو تانگ چوک معاون اول اداره امنیت دولتی، و چو ریونگ هائه دبیر امور نظامی. [ ۷] پاک جونگ سو، معاون اول رئیس سازمان و اداره هدایت، تسهیل کننده اصلی جانشینی کیم جونگ اون، به عنوان یکی از اعضای نامزد منصوب شد. [ ۷] اکثر اعضای جدید کابینه، مقامات نظامی، دبیران حزب یا مقامات نهادهای امنیتی بودند. [ ۷] ده عضو از کمیسیون دفاع ملی و سه معاون نخست وزیر به عضویت پلیتبورو درآمدند. [ ۷] همچنین کارشناسان برجسته اقتصادی—مانند هونگ سوک یونگ و تائه جونگ سو—و کارشناسان خارجی—مانند کانگ سوک جو، کیم یونگ ایل و کیم یانگ گون—به عضویت آن درآمدند. [ ۷] در کنفرانس چهارم، یک سوم از اعضای پلیتبورو به دلیل بازنشستگی و اخراج از کار برکنار شدند. [ ۸] جانگ سونگ تاک، پاک تو چون و نایب مارشال کیم جونگ گاک از نامزد به عضویت کامل ارتقا یافتند. هیون چول هه، کیم وون هونگ و ری میونگ سو، همه اعضای کمیسیون نظامی مرکزی، به عضویت کامل پلیتبورو درآمدند. همچنین کواک پوم گی، او کوک ریول، رو توچول، ری پیونگ سام و جو یون جون به عنوان اعضای نامزد انتخاب شدند.
