پلی میکسین

دانشنامه عمومی

پلی میکسین ( به انگلیسی: Polymyxin )
رده درمانی: آنتی بیوتیک موضعی
اشکال دارویی: قطره
قطره گوشی پلی میکسین اصولاً جهت درمان عفونت گوش خارجی ( باکتری های گرم منفی ) بکار می رود. قطره چشمی آن در درمان عفونت چشمی و میکروب های مقاوم در ملتحمه و قرنیه چشم مصرف می شود. به صورت ترکیب در قطره پلی میکسین با نئومایسین و هیدروکورتیزون نیز مصرف می شود.
پلی میکسین B به لیپید A در LPS و همچنین به فسفولیپیدها متصل می شود، هرچند که ترجیحاً به لیپید A متصل می شود. این آنتی بیوتیک، غشای خارجی باکتری های گرم منفی را تخریب می کند. از آنجایی که غشای سلولی در باکتری های گرم مثبت در معرض قرار نگرفته ( کپسول دارند ) ، پلی میکسین فعالیت کمی علیه آن ها دارد. این آنتی بیوتیک یک داروی سمی برای سلول های انسانی است چون غشای سلولی یوکاریوتی را هم لیز می کند به همین دلیل، مصرف بالینی محدود و فقط موضعی دارد.
سرگیجه , ضایعات پوستی و مشکلات کلیوی از عوارض عمده آن است.
عکس پلی میکسین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس