پلومریا یا فرانگی پانی نام درختچه یا درخت کوچک گلدار همیشه سبز است که دارای ۸ گونه می باشد. نام این گیاه از گیاهشناس فرانسوی در قرن هفدهم به نام چارلز پلومیر که گونه های مختلف این گیاه را شرح داده است، اقتباس شده است. این درخت بومی آمریکای مرکزی، مکزیک، کارائیب و آمریکای جنوبی و جنوب برزیل است همچنین امروزه پلومریا در جنوب آسیا بسیار یافت می شود. به علت اینکه در کنار معابد زیاد کاشته می شود به نام درخت معبد ( به انگلیسی: Temple Tree ) نیز خوانده می شود. یکی از آسان ترین گیاهان گرمسیری برای رشد و پرورش است.
گل این درخت در حلقهٔ گلی که در کشورهای هاوایی، تاهیتی، فیجی، ساموآ، نیوزیلند، تونگا و جزایر کوک به دور گردن انداخته می شود و به زبان محلی لی نامیده می شود، بسیار به کار می رود. زمان شکوفایی این گل طولانی بوده و پر عطر است. از اسانس آن برای تولید عطر و موادی طبی با خواصی آرامش بخش و تسکین دهنده استفاده می شود. به رنگ های سفید با مرکز زرد، قرمز، صورتی، و کرم رنگ است. برخی از رنگ های ترکیبی آن بقدری زیباست که به یک اثر هنری مصنوعی شباهت دارد. قطر گل بین ۱۰–۶ سانتیمتر متغیر است. انواع بسیاری از این گل در باغبانی استفاده می شود. در نیمکرهٔ جنوبی و در مناطق گرم می روید. بهترین مکان برای پرورش آن در زیر آفتاب مستقیم است. در اولین سال پس از کاشت گل آن شکوفا می شود. در فصل زمستان بهتر است از آبیاری آن خودداری شود. اگر ساقه یا برگ آن زخمی شود، ماده ای سفید و حاوی مواد سمی از آن خارج می شود. [ ۳]
کاشت این گیاه در کشور تایلند در ابتدا یک تابو بود به این علت که نام آن به زبان محلی lantom بود و این نام شباهت با ratom یک کلمهٔ تایلندی دارد که برای غم و اندوه در نظر گرفته می شود اما شاه تایلند نام این گیاه را به نام جدید لیلاواده ( به انگلیسی: Leelaawadee ) تغییر داد و از آن پس کشت این گیاه در تایلند بسیار رواج یافته و در سال های اخیر یکی از محبوب ترین گیاهان در این کشور به شمار می آید.
پلومریا گل ملی کشور لائوس[ ۴] و نیکاراگوئه است. [ ۵]
به گرمای متوسط نیاز دارد. ( حداقل دما در زمستان 12 درجه سانتی گراد )
در جای پر نور با کمی آفتاب مستقیم نگهداری می شود.
از بهار تا پاییز به آب فراوان اما در زمستان به آب بسیار کم نیاز دارد.
گاهی به برگهای آن باید آب پاشید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگل این درخت در حلقهٔ گلی که در کشورهای هاوایی، تاهیتی، فیجی، ساموآ، نیوزیلند، تونگا و جزایر کوک به دور گردن انداخته می شود و به زبان محلی لی نامیده می شود، بسیار به کار می رود. زمان شکوفایی این گل طولانی بوده و پر عطر است. از اسانس آن برای تولید عطر و موادی طبی با خواصی آرامش بخش و تسکین دهنده استفاده می شود. به رنگ های سفید با مرکز زرد، قرمز، صورتی، و کرم رنگ است. برخی از رنگ های ترکیبی آن بقدری زیباست که به یک اثر هنری مصنوعی شباهت دارد. قطر گل بین ۱۰–۶ سانتیمتر متغیر است. انواع بسیاری از این گل در باغبانی استفاده می شود. در نیمکرهٔ جنوبی و در مناطق گرم می روید. بهترین مکان برای پرورش آن در زیر آفتاب مستقیم است. در اولین سال پس از کاشت گل آن شکوفا می شود. در فصل زمستان بهتر است از آبیاری آن خودداری شود. اگر ساقه یا برگ آن زخمی شود، ماده ای سفید و حاوی مواد سمی از آن خارج می شود. [ ۳]
کاشت این گیاه در کشور تایلند در ابتدا یک تابو بود به این علت که نام آن به زبان محلی lantom بود و این نام شباهت با ratom یک کلمهٔ تایلندی دارد که برای غم و اندوه در نظر گرفته می شود اما شاه تایلند نام این گیاه را به نام جدید لیلاواده ( به انگلیسی: Leelaawadee ) تغییر داد و از آن پس کشت این گیاه در تایلند بسیار رواج یافته و در سال های اخیر یکی از محبوب ترین گیاهان در این کشور به شمار می آید.
پلومریا گل ملی کشور لائوس[ ۴] و نیکاراگوئه است. [ ۵]
به گرمای متوسط نیاز دارد. ( حداقل دما در زمستان 12 درجه سانتی گراد )
در جای پر نور با کمی آفتاب مستقیم نگهداری می شود.
از بهار تا پاییز به آب فراوان اما در زمستان به آب بسیار کم نیاز دارد.
گاهی به برگهای آن باید آب پاشید.
wiki: پلومریا