پلوتونیوم

پلوتونیوم (plutonium)
عنصری فلزی، رادیواکتیو، به رنگ سفیدِ نقره ای، از سری آکتینید ها، با نماد Pu، عدد اتمی ۹، و جرم اتمی نسبی ۲۳۹.۱۳. در طبیعت، به مقادیر کم، در کانی پیچ بِلِند و کانی های دیگر یافت می شود، ولی مقادیر بیشتر آن فقط با سنتز تولید می شود. شش شکل آلوتروپی دارد و یکی از سه عنصر شکافت پذیر است. عناصر شکافت پذیر توانایی شکافت به عناصر دیگر را دارند و دو عنصر دیگر اورانیوم و توریوماند. دی اکسید پلوتونیوم، PuO۲، جامدی بلوری به رنگ زرد است و عمدتاً در صنایع هسته ای به کار می رود. گمان می رفت عنصری بی اثر باشد، امّا در ۱۹۹۹، محققان امریکایی دریافتند که این عنصر به آرامی با اکسیژن و آب واکنش می دهد و ترکیبی بلوری و سبز رنگ تشکیل می دهد که در آب محلول است. از آن جایی که ۲۳۹ـ Pu به راحتی از اورانیوم سنتز می شود، به مقدار فراوان در صنایع نظامی تولید شده است. نیم عمر بالایی، حدود ۲۴هزار سال، دارد و در همۀ این مدت بسیار سمی است. کارکردن با پلوتونیوم بسیار خطرناک، انبارداری آن بسیار مشکل، و دفع و نابودی آن نیز ناممکن است. گلن سیبورگ و همکارانش در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، برای اولین بار آن را در ۱۹۴۰ و از طریق بمباران اورانیوم با دوترون سنتز کردند. پلوتونیوم دومین عنصر ترانس اورانیک (فرااورانیوم) بود که سنتز شد. اولین عنصر از این دسته نپتونیومبود.