پلوان. [ پ ُل ْ ] ( اِ ) بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند ومزارعان بر بالای آن آمد و شد کنند تا زراعت پایمال نگردد و معنی ترکیبی آن پل مانند است چه وان بمعنی شبیه و مانند هم آمده. ( برهان قاطع ). پلوان و پلون اطراف زمین که میان آن سبزی و غله کاشته باشند و مزارعان بر آن آمد و شد کنند تا غله پایمال نگردد و آب درزمین بایستد... ( رشیدی ). بلندی گرداگرد زمین کاشته.پلوار. ( آنندراج در ماده پلوان ). مرز : عجب نبود گران بار ار فرولغزد به آب و گل که بختی لوک گردد چون گذر باشد به پلوانش.
امیرخسرو.
سبکباری گزین تا سهل تانی ازجبل پری که گربه از شتر بهتر تواند رفت بر پلوان.
امیرخسرو.
|| پشتواره کاه. ( برهان قاطع ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند و مزارعان بربالای آن آمد و شد کنند تا زراعت پایمال نگردد و آب در زمین بایستد بلندی گردا گرد زمین کاشته پلون مرز . ۲- پشتوار. کامل . بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند
فرهنگ معین
(پُ ) (اِ. ) = پلون : ۱ - بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند و مزارعان بر بالای آن آمد و شد کنند تا زراعت پایمال نگردد و آب در زمین بایستد، بلندی گرداگرد زمین کاشته ، پلون ، مرز. ۲ - پشتوارة کامل .
فرهنگ عمید
کنارۀ کشتزار که اندکی بلندتر از سطح زمین است و از روی آن آمدورفت می کنند تا زراعت پامال نشود.
پیشنهاد کاربران
پلوان = این لغت میتواند به معنی باتلاق وگذرگاه پُر از گِل ولای باشد ۱_ عجب نبود گران بار ار فرو لغزد به آب وگِل که بختی لوک گردد چون گذر باش بپلوانش ۲_ سبکباری گزین تاسهل تانی ازجبل پری که گربه از شتر بهتر تواند رفت بر پلوان ناصر خسرو