پلو

تنها نقاط خاصی از ایران قابلیت کشت برنج دارند و نزدیک به ۹۰٪ تولید برنج در ایران محدود به استانهای شمالی ایران می باشد. چنین امری با توجه به سختی حمل و نقل از استانهای شمال البرز به استانهای دیگر ایران تا همین چند دهه گذشته به طور قطع موجب سختی بسیار در دسترسی به برنج در بسیاری از نواحی ایران می شده است؛ ولی تنوع خوراک هایی که همراه با برنج است محدود به استانهای شمالی ایران نمی شود و ده ها مورد پلو درست می شود؛ مانند: شوید پلو. جدا از این، تزیینات پلو توسط زعفران و زرشک و همچنین انواع ته دیگ، جزو مشخصات دیگر پلوهای ایرانی است.
از انواع پلوهای ایرانی می توان به باقلاپلو، سبزی پلو، مرصع پلو، شیرین پلو، زرشک پلو، آلبالو پلو، ماش پلو، رشته پلو، استانبولی پلو، لوبیا پلو، نخودپلو، کلم پلو و عدس پلو اشاره کرد.
پیرافو ( به ژاپنی: ピラフ pirafu ) نوعی خوراک با برنج و گوشت و سبزیجات است. ریشهٔ این کلمه، واژه فارسی «پلو» است. پلوی فارسی با تلفظ قدیمی در دوران عثمانی وارد زبان ترکی شده است و از آنجا به زبان های اروپایی از جمله زبان انگلیسی و زبان فرانسه راه یافته است. امروز به عنوان خوراکی خاورمیانه ای در ژاپن شناخته می شود.
این ادویه برای درست کردن لوبیا پلو و کلاً پلوهای مخلوط مثل کلم پلو و هویج پلو و گاهی برای قیمه پلو هم به کار می رودو بهترست که آماده از بیرون خریده بشود ولی اگه دسترسی ندارید. ترکیب آن: گل سرخ یا گل محمدی – زیره - دارچین - زنجبیل – جوز هندی – میخک و هل.