پلنو

لغت نامه دهخدا

پلنو. [ پ ِ ] ( اِ ) دوغ ترش ستبرشده باشد، گروهی آن را کشک گویند که بمالند و قاتق آشها کنندیعنی قروت. ( اوبهی ). ظاهراً این تصحیف پینو باشد.

فرهنگ فارسی

دوغ ترش ستبر شده باشد که گروهی آن را کشک نامند

پیشنهاد کاربران

بپرس