پلندین

لغت نامه دهخدا

پلندین. [ پ َ ل َ ] ( اِ ) پیرامن در باشد. ( لغت نامه اسدی نسخه خطی نخجوانی ). پیرامون و چوب بالائین در خانه باشد و بعضی چهارچوب در خانه را هم گفته اند. ( آنندراج ) :
در او افراشته درهای سیمین
جواهرها نشانده در پلندین.
شاکر بخاری.

فرهنگ عمید

= بلندین

پیشنهاد کاربران

بپرس