پلاگر

پلاگر ( به انگلیسی: Pellagra ) یک نوع بیماری است که در اثر کمبود نیاسین ( ویتامین ب۳ ) به وجود می آید. کمبود تریپتوفان ( یک نوع اسید آمینه ) و ویتامین B6 و B2 و آهن نیز در بروز این بیماری نقش دارند. همچنین، پلاگر می تواند حاصل برخی اختلالات همچون سندرم کارسینویید باشد که موجب تغییراتی در متابولیسم پروتئینها می شوند.
پلاگر اغلب در مناطقی رخ می دهد که دچار فقر، قحطی و سوءتغذیه هستند و رژیم غذایی افراد حاوی مقداری ناکافی از پروتئین حیوانی است ( همچون مصرف ذرت به جای گوشت ) .
این بیماری در شمال ایتالیا پوستِ زبر ( به ایتالیایی: pelle rugosa ) نامیده می شد، و واژهٔ پلاگر از همین گرفته شده است.
در اثر گرفتن این بیماری پوست دست، پا و صورت می ترکد، فرد عصبانی و ترسو می شود و در آخر تبدیل به دیوانگی و مرگ می شود.
پلاگر بیشتر در کشورهای فقیر و قحطی زده چون کشورهای آفریقایی شایع است. این بیماری در چین، اندونزی و مکزیک دیده می شود.
پلاگر می تواند در افرادی که همچون جمعیت های آمریکای جنوبی از ذرت به عنوان غذای اصلی استفاده می کنند شایع باشد. ذرت به تنهایی دارای مقدار کمی تریپتوفان و نیاسین است. با این وجود، در صورتی که در یک محلول قلیایی چون کلسیم هیدروکسید پخته شود، این کمبود تصحیح می شود. این شیوهٔ پخت بیشتر در بومیان آمریکا رواج دارد.
کشت و مصرف ذرت از گذشته در میان جمعیت های آمریکای جنوبی رواج داشت. بومیان این مناطق شیوهٔ خاصی برای پخت این گیاه داشتند: ذرت باید در یک محلول قلیایی همچون کلسیم هیدروکسید پخته می شد و سپس مصرف می گردید. امروزه نشان داده شده است که با این عمل، نیاسین مورد نیاز بدن جذب آن می شد، و بنابراین احتمال ابتلا به پلاگر کاهش می یافت. با این وجود، هنگامی کشت ذرت در نقاط دیگری از جهان رواج یافت، این طرز پخت به کنار گذاشته شد، چرا که فایدهٔ آن مشخص نبود. به این ترتیب، پلاگر در افرادی که ذرت را به عنوان غذای اصلی مصرف می کردند، ولی آن را به شیوهٔ سنتی نمی پختند شایع شد.
پلاگر برای نخستین بار در سال ۱۷۳۵ در اسپانیا توسط یک پزشک توصیف شد. این بیماری در شمال ایتالیا نیز بسیار شایع شد، و نام آن پوستِ زبر نهاده شد. از آن جا که پلاگر بیش تر در مناطقی که از ذرت به عنوان غذای اصلی استفاده می کردند شایع بود، سال ها گمان بر این بود که این گیاه حامل بیماری یا حاوی ماده ای سمی است. این اعتقاد بعدها که مشاهده شد پلاگر در میان مردم ساکن آمریکای مرکزی ( که ذرت غذای اصلی آن ها بود ) بسیار کم است، به کنار گذاشته شد.

پِلاگْر (pellagra)
بیماری ای مزمن. غالباً در مناطقی نیمه گرمسیری دیده می شود که غذای عمدۀ ساکنان آن ذرت باشد. بیماری براثر کمبود اسید نیکوتینیک، یکی از ویتامین های گروه ب، پدید می آید. این ماده غالباً در غذاهای پروتئینی، لوبیا، نخود، و مخمر یافت می شود. علایم بیماری عبارت اند از اسهال، بثورات پوستی، و آشفتگی های ذهنی.