پلاژی
لغت نامه دهخدا
پلاژی. [ پ ِ ] ( اِخ ) نام قدیسه ای از نصاری از اهل انطاکیه. در سال 311 م. او برای حفظ ناموس خود از بالای تخته سنگی مرتفع خود را بزیر افکند و وفات یافت. ذکران وی روز نهم حزیران است. ( قاموس الاعلام ترکی : پلاجیه ).
پلاژی. [ پ ِ ] ( اِخ ) ( سَنت... ) زندان مشهور پاریس که سابقاً در پاریس کوچه «پوئی دو لرمیت » واقع بوده و بسال 1792 م. تأسیس شده و بسال 1899 منهدم گردیده است. محبوسین سیاسی و نویسندگان را در آنجا زندانی میکردند.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید