پلانتاژنه

لغت نامه دهخدا

پلانتاژنه. [ پْلا /پ ِ ن ِ ] ( اِخ ) نام سلسله پادشاهان انگلیس که اصل آنها از آنژه است و از هانری دوم تا جلوس هانری هفتم در انگلستان پادشاهی کرده اند. ( 1154 - 1485م. ) و در قرن چهاردهم بدو شعبه رقیب یکدیگر تقسیم شده اند ( یورک و لانکاستر ) و جنگ دو رز ( دو گل سرخ ) جنگ این دو خاندان است. این خاندان به سلسله آنژو نیز معروفند ژوفروای پنجم کنت دانژ و ملقّب به پلانتاژنه با زن بیوه پادشاه انگلستان هانری پنجم ماتیلده ازدواج کرد. این زن دختر هانری اوّل پادشاه انگلستان بود و فرزندی که مولود این ازدواج بود در سال 1154 بنام هانری ثانی بر تخت سلطنت جلوس کردو سلاله او 331 سال در کشور انگلیس حکمرانی کردند. ( اسامی سلاطین این سلاله در کلمه انگلیس دیده شود ).

فرهنگ فارسی

نام سلسه پادشاهان انگلیس که اصل آنها از آنژه استو از هانری دوم تا جلوس هانری هفتم درانگلستان پادشاهی کردهاند ( ۱۴۸۵ - ۱۱۵۴ م . ) ودرقرن ۱۴ بدو شعبه رقیب یکدیگر تقسیم شدهاند : یورک و لانکاستر و جنگ دو گل سرخ جنگ این دو خاندانست . این خاندان بسلسله آنژو نیز معروفند.

دانشنامه آزاد فارسی

پلانْتاژِنِه (Plantagenet)
(یا: پلَنْتَجِنِت). خاندان سلطنتی انگلستان. از ۱۱۵۴ تا ۱۳۹۹م فرمانروایی کردند. نام خاندان برگرفته از لقب ژوفروا، کُنتِ آنژو (۱۱۱۳ـ۱۱۵۱)، پدر هنری دوم، بود که اغلب یک شاخه گل طاووسی (پلانتا گنیستا) به کلاهش می زد. در دهۀ ۱۴۵۰ ریچارد، دوکِ یورک، برای تأکید بر این که در مقایسه با هنری ششم استحقاق بیشتری برای سلطنت دارد لقب «پلنتجنت» را به عنوان نام خانوادگی خود برگزید.

پیشنهاد کاربران

بپرس