پلاسین

لغت نامه دهخدا

پلاسین.[ پ َ ] ( ص نسبی ) منسوب به پلاس. از پلاس :
شبی گیسو فروهشته بدامن
پلاسین معجر و قیرینه گرزن.

منوچهری.

پس به ساروج بیندود همه بام و درش
جامه ای گرم بیفکند پلاسین بسرش.

منوچهری.

چنگ زاهد تن و دامانش پلاسین لیکن
با پلاسش رگ و پی سر بسر آمیخته اند.

خاقانی.

( صفت ) منسوب به پلاس از پلاس .

آنچه از پلاس ساخته شده یا مانند پلاس باشد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید